孟冬篇
孟冬篇最新章节：片席然犀经水府，几程登陆望霞標。吟情晚日繁云合，归路秋风密叶凋。行道六时庐岳漏，浮杯千里浙江潮。旧房宴坐观空后，香积多年饭顿销。
昨日看泉到山北，石路巉岩苦攀陟。寻源未穷力已疲，百步无多几停息。今朝寻梅到西坞，野旷霜晴好风日。两株却傍山家开，柴门蓊菀连丛棘。老樵出迎颇解事，扫石坐我吟其侧。疏花冷蕊自逞妍，不放寒香洗胸臆。何郎久没杜陵老，好句独有林逋得。花虽无情弗与较，嗟我怀抱花宁识。明当携酒此问春，东风应念重来客。
朝曦乍逼又成阴，凉入篮舆石气侵。岸被江冲危欲断，村缘云拥近难寻。南飞已堕蓬山翮，北望仍悬魏阙心。晚宿莫辞茅店陋，风泉绕屋作鸣琴。
待张槐带人来到近前，拨开人群，与郑青木低声商议了几句，然后逼向胡镇，要绑了他送去衙门。
赤立严霜如槁木，烂开炎日似红霞。耐寒耐暑真能事，岂是人间怕痒花。
完了，小鱼儿真得变成死鱼了。
斋居在山中，长日人来少。石坛花落多，时有东风扫。
。
孟冬篇解读：piàn xí rán xī jīng shuǐ fǔ ，jǐ chéng dēng lù wàng xiá biāo 。yín qíng wǎn rì fán yún hé ，guī lù qiū fēng mì yè diāo 。háng dào liù shí lú yuè lòu ，fú bēi qiān lǐ zhè jiāng cháo 。jiù fáng yàn zuò guān kōng hòu ，xiāng jī duō nián fàn dùn xiāo 。
zuó rì kàn quán dào shān běi ，shí lù chán yán kǔ pān zhì 。xún yuán wèi qióng lì yǐ pí ，bǎi bù wú duō jǐ tíng xī 。jīn cháo xún méi dào xī wù ，yě kuàng shuāng qíng hǎo fēng rì 。liǎng zhū què bàng shān jiā kāi ，chái mén wěng wǎn lián cóng jí 。lǎo qiáo chū yíng pō jiě shì ，sǎo shí zuò wǒ yín qí cè 。shū huā lěng ruǐ zì chěng yán ，bú fàng hán xiāng xǐ xiōng yì 。hé láng jiǔ méi dù líng lǎo ，hǎo jù dú yǒu lín bū dé 。huā suī wú qíng fú yǔ jiào ，jiē wǒ huái bào huā níng shí 。míng dāng xié jiǔ cǐ wèn chūn ，dōng fēng yīng niàn zhòng lái kè 。
cháo xī zhà bī yòu chéng yīn ，liáng rù lán yú shí qì qīn 。àn bèi jiāng chōng wēi yù duàn ，cūn yuán yún yōng jìn nán xún 。nán fēi yǐ duò péng shān hé ，běi wàng réng xuán wèi què xīn 。wǎn xiǔ mò cí máo diàn lòu ，fēng quán rào wū zuò míng qín 。
dài zhāng huái dài rén lái dào jìn qián ，bō kāi rén qún ，yǔ zhèng qīng mù dī shēng shāng yì le jǐ jù ，rán hòu bī xiàng hú zhèn ，yào bǎng le tā sòng qù yá mén 。
chì lì yán shuāng rú gǎo mù ，làn kāi yán rì sì hóng xiá 。nài hán nài shǔ zhēn néng shì ，qǐ shì rén jiān pà yǎng huā 。
wán le ，xiǎo yú ér zhēn dé biàn chéng sǐ yú le 。
zhāi jū zài shān zhōng ，zhǎng rì rén lái shǎo 。shí tán huā luò duō ，shí yǒu dōng fēng sǎo 。
。
