训俭示康
训俭示康最新章节：行殿峨峨出绿槐，琳房芝阙耸崔嵬。管弦飘落人间去，幢节疑从天上来。基业百年传圣子，黔黎四纪乐春台。孤臣不得同鍼虎，未死心先冷若灰。
郑长河不知何为郑爱卿，但见皇帝望着自己说话，便急忙把头点得跟小鸡啄米似的，站起身来，咳嗽一声，用自己认为最恭敬的语气和神态说了起来。
深宫饱食恣狰狞，卧毯眠毡惯不惊。却被卷帘人放出，宜男花下吠新晴。
疏疏绿影酿寒清，高节虚心久得名。不见月明流水处，好风时引凤雏声。
过从良夜拂朱弦，上客相携玳瑁筵。工部诗名三世后，司徒文望四朝前。梅花尚忆扬州署，桃叶频呼白下船。莫怅秋光重九暮，月华仍向凤城圆。
思君转战度交河，强弄胡琴不成曲。日落应愁陇底难，春来定梦江南数。万丈游丝是妾心，惹蝶萦花乱相续。
。
训俭示康解读：háng diàn é é chū lǜ huái ，lín fáng zhī què sǒng cuī wéi 。guǎn xián piāo luò rén jiān qù ，zhuàng jiē yí cóng tiān shàng lái 。jī yè bǎi nián chuán shèng zǐ ，qián lí sì jì lè chūn tái 。gū chén bú dé tóng qián hǔ ，wèi sǐ xīn xiān lěng ruò huī 。
zhèng zhǎng hé bú zhī hé wéi zhèng ài qīng ，dàn jiàn huáng dì wàng zhe zì jǐ shuō huà ，biàn jí máng bǎ tóu diǎn dé gēn xiǎo jī zhuó mǐ sì de ，zhàn qǐ shēn lái ，ké sòu yī shēng ，yòng zì jǐ rèn wéi zuì gōng jìng de yǔ qì hé shén tài shuō le qǐ lái 。
shēn gōng bǎo shí zì zhēng níng ，wò tǎn mián zhān guàn bú jīng 。què bèi juàn lián rén fàng chū ，yí nán huā xià fèi xīn qíng 。
shū shū lǜ yǐng niàng hán qīng ，gāo jiē xū xīn jiǔ dé míng 。bú jiàn yuè míng liú shuǐ chù ，hǎo fēng shí yǐn fèng chú shēng 。
guò cóng liáng yè fú zhū xián ，shàng kè xiàng xié dài mào yàn 。gōng bù shī míng sān shì hòu ，sī tú wén wàng sì cháo qián 。méi huā shàng yì yáng zhōu shǔ ，táo yè pín hū bái xià chuán 。mò chàng qiū guāng zhòng jiǔ mù ，yuè huá réng xiàng fèng chéng yuán 。
sī jun1 zhuǎn zhàn dù jiāo hé ，qiáng nòng hú qín bú chéng qǔ 。rì luò yīng chóu lǒng dǐ nán ，chūn lái dìng mèng jiāng nán shù 。wàn zhàng yóu sī shì qiè xīn ，rě dié yíng huā luàn xiàng xù 。
。
