蝉赋
蝉赋最新章节：半园风雅重当时，画里年年纪好诗。四度人间逢甲子，重教点墨慰相知。
最小的才*岁的样子，长得可美了，她们叫她‘喵喵。
苍崖回合磴千重，直上天门紫气浓。绝顶无云生下界，深宵迎日自中峰。玉苔阴润悬淙涧，仙佩朝鸣偃岫松。经峪幔亭颓落尽，不须高唱溯登封。
春日迟迟出旸谷，桃花能红柳条绿。柳上仓庚催梦醒，花间胡蝶劝人行。绿窗剪刀金两股，剪吴罗，对花舞。对花舞，为花歌，百年欢乐能几何。但愿长绳系羲驭，把酒留春春莫去。
一夜西风雪满岩，棱棱天地气森严。黄河冰定连清济，赤甲山应混白盐。露指不堪寻败屦，山头无奈碍低檐。明朝拟上丰年颂，大剑长鎗避笔尖。
女萝依附松，终已冠高枝。浮萍生托水，至死不枯萎。伤哉抱关士，独无松与期。月色似冬草，居身苦且危。幽生重泉下，穷年冰与澌。多谢负郭生，无所事六奇。劳为社下宰，时无魏无知。
童年觜距已专场，何况而今益老苍。天网恢然罩鸾鹄，朝阳鸣矣革蜩螗。士谁与贺争同进，众亦推弘诣太常。可惜祠官无气力，不能缙笏诵阿房。
。
蝉赋解读：bàn yuán fēng yǎ zhòng dāng shí ，huà lǐ nián nián jì hǎo shī 。sì dù rén jiān féng jiǎ zǐ ，zhòng jiāo diǎn mò wèi xiàng zhī 。
zuì xiǎo de cái *suì de yàng zǐ ，zhǎng dé kě měi le ，tā men jiào tā ‘miāo miāo 。
cāng yá huí hé dèng qiān zhòng ，zhí shàng tiān mén zǐ qì nóng 。jué dǐng wú yún shēng xià jiè ，shēn xiāo yíng rì zì zhōng fēng 。yù tái yīn rùn xuán cóng jiàn ，xiān pèi cháo míng yǎn xiù sōng 。jīng yù màn tíng tuí luò jìn ，bú xū gāo chàng sù dēng fēng 。
chūn rì chí chí chū yáng gǔ ，táo huā néng hóng liǔ tiáo lǜ 。liǔ shàng cāng gēng cuī mèng xǐng ，huā jiān hú dié quàn rén háng 。lǜ chuāng jiǎn dāo jīn liǎng gǔ ，jiǎn wú luó ，duì huā wǔ 。duì huā wǔ ，wéi huā gē ，bǎi nián huān lè néng jǐ hé 。dàn yuàn zhǎng shéng xì xī yù ，bǎ jiǔ liú chūn chūn mò qù 。
yī yè xī fēng xuě mǎn yán ，léng léng tiān dì qì sēn yán 。huáng hé bīng dìng lián qīng jì ，chì jiǎ shān yīng hún bái yán 。lù zhǐ bú kān xún bài jù ，shān tóu wú nài ài dī yán 。míng cháo nǐ shàng fēng nián sòng ，dà jiàn zhǎng qiāng bì bǐ jiān 。
nǚ luó yī fù sōng ，zhōng yǐ guàn gāo zhī 。fú píng shēng tuō shuǐ ，zhì sǐ bú kū wěi 。shāng zāi bào guān shì ，dú wú sōng yǔ qī 。yuè sè sì dōng cǎo ，jū shēn kǔ qiě wēi 。yōu shēng zhòng quán xià ，qióng nián bīng yǔ sī 。duō xiè fù guō shēng ，wú suǒ shì liù qí 。láo wéi shè xià zǎi ，shí wú wèi wú zhī 。
tóng nián zī jù yǐ zhuān chǎng ，hé kuàng ér jīn yì lǎo cāng 。tiān wǎng huī rán zhào luán hú ，cháo yáng míng yǐ gé tiáo táng 。shì shuí yǔ hè zhēng tóng jìn ，zhòng yì tuī hóng yì tài cháng 。kě xī cí guān wú qì lì ，bú néng jìn hù sòng ā fáng 。
。
