老子·道经·第十四章
老子·道经·第十四章最新章节：顾涧肃然道：我靖军自然不怕他们。
只是……田夫子打断他话，温声对红椒道：为师替你作一幅画如何？就画这秋日清晨的小青山，带着朦朦雾气的景象。
十风九雨重阳过，秋光更饶篱菊。败叶阶除，疏桐院落，秀色一天霜足。推黄熨绿。自不为春华，不因寒肃。野韵幽芳，独开迟暮避尘俗。书窗分取一束。称诗怀浓淡，瓶水新掬。瘦影离披，清灯暗月，添写屏山六幅。翛然溪谷。伴楚客狂吟，陶家清福。爪擘霜螯，冷香沁樽醁。
黄叶人家，芦花天气，到门秋水成湖。携尊船过，帆小入菰蒲。谁识天涯倦客，野桥外、寒雀惊呼。还惆怅、霜前瘦影，人似柳萧疏。愁馀。空自把、乡心寄雁，泛宅依凫。任相逢一笑，不是吾庐。漫托鱼波万顷，便秋风、难问莼鲈。空江上，沈沈戍鼓，落日大旗孤。
海错山毛绿泼醅，何如江店野人杯。短篱醉共黄花笑，尘务那容到耳来。
今日许多大臣前来要求探视汉王病情，本宫好不容易压下去。
。
老子·道经·第十四章解读：gù jiàn sù rán dào ：wǒ jìng jun1 zì rán bú pà tā men 。
zhī shì ……tián fū zǐ dǎ duàn tā huà ，wēn shēng duì hóng jiāo dào ：wéi shī tì nǐ zuò yī fú huà rú hé ？jiù huà zhè qiū rì qīng chén de xiǎo qīng shān ，dài zhe méng méng wù qì de jǐng xiàng 。
shí fēng jiǔ yǔ zhòng yáng guò ，qiū guāng gèng ráo lí jú 。bài yè jiē chú ，shū tóng yuàn luò ，xiù sè yī tiān shuāng zú 。tuī huáng yùn lǜ 。zì bú wéi chūn huá ，bú yīn hán sù 。yě yùn yōu fāng ，dú kāi chí mù bì chén sú 。shū chuāng fèn qǔ yī shù 。chēng shī huái nóng dàn ，píng shuǐ xīn jū 。shòu yǐng lí pī ，qīng dēng àn yuè ，tiān xiě píng shān liù fú 。xiāo rán xī gǔ 。bàn chǔ kè kuáng yín ，táo jiā qīng fú 。zhǎo bò shuāng áo ，lěng xiāng qìn zūn lù 。
huáng yè rén jiā ，lú huā tiān qì ，dào mén qiū shuǐ chéng hú 。xié zūn chuán guò ，fān xiǎo rù gū pú 。shuí shí tiān yá juàn kè ，yě qiáo wài 、hán què jīng hū 。hái chóu chàng 、shuāng qián shòu yǐng ，rén sì liǔ xiāo shū 。chóu yú 。kōng zì bǎ 、xiāng xīn jì yàn ，fàn zhái yī fú 。rèn xiàng féng yī xiào ，bú shì wú lú 。màn tuō yú bō wàn qǐng ，biàn qiū fēng 、nán wèn chún lú 。kōng jiāng shàng ，shěn shěn shù gǔ ，luò rì dà qí gū 。
hǎi cuò shān máo lǜ pō pēi ，hé rú jiāng diàn yě rén bēi 。duǎn lí zuì gòng huáng huā xiào ，chén wù nà róng dào ěr lái 。
jīn rì xǔ duō dà chén qián lái yào qiú tàn shì hàn wáng bìng qíng ，běn gōng hǎo bú róng yì yā xià qù 。
。
