泊樵舍
泊樵舍最新章节：近水招提也自幽，好山只在殿东头。天花香散庭阶雨，檐树凉生枕簟秋。野老辞家容入社，县官出郭爱停驺。梅花窗下僧灵澈，笑倒贪夫老未休。
他无法否认那一时的冲动，但却又无法承认自己已经动了心，他也不想自己是个胡闹随便的人，但却又没能控制好自己。
好似他把秦淼分成了两个人，在眉山的这四年，秦淼是属于他的，是他黎章的弟弟。
无缺男神。
十载不登江上寺，旧栽松树拂云长。非因避俗来空刹，正爱谈玄坐石床。幡外日移双塔影，麈边风递杂花香。问僧谁作兹山偈，犹是前朝苏雪堂。
栖神之山云雨齐，雪消春水涨横溪。长松正与层楼对，高士还同独鹤栖。每见迂名嗤薄俗，绝无尘事恼清闺。燕游一月不归去，应爱竹林莺乱啼。
忆昨追随苑外车，风光九市见纷奢。并儿玉带双龙佩，燕女金袍五凤花。天乐声高仙仗肃，宸旌影动禁林赊。当时讲席尊诸老，人到于今喜诵夸。
揉木以为轮，寘之溪之干。微流荡轮辐，银涛立飞翻。三田接馀润，九谷归其根。灌溉有如此，愆阳何足论。
。
泊樵舍解读：jìn shuǐ zhāo tí yě zì yōu ，hǎo shān zhī zài diàn dōng tóu 。tiān huā xiāng sàn tíng jiē yǔ ，yán shù liáng shēng zhěn diàn qiū 。yě lǎo cí jiā róng rù shè ，xiàn guān chū guō ài tíng zōu 。méi huā chuāng xià sēng líng chè ，xiào dǎo tān fū lǎo wèi xiū 。
tā wú fǎ fǒu rèn nà yī shí de chōng dòng ，dàn què yòu wú fǎ chéng rèn zì jǐ yǐ jīng dòng le xīn ，tā yě bú xiǎng zì jǐ shì gè hú nào suí biàn de rén ，dàn què yòu méi néng kòng zhì hǎo zì jǐ 。
hǎo sì tā bǎ qín miǎo fèn chéng le liǎng gè rén ，zài méi shān de zhè sì nián ，qín miǎo shì shǔ yú tā de ，shì tā lí zhāng de dì dì 。
wú quē nán shén 。
shí zǎi bú dēng jiāng shàng sì ，jiù zāi sōng shù fú yún zhǎng 。fēi yīn bì sú lái kōng shā ，zhèng ài tán xuán zuò shí chuáng 。fān wài rì yí shuāng tǎ yǐng ，zhǔ biān fēng dì zá huā xiāng 。wèn sēng shuí zuò zī shān jì ，yóu shì qián cháo sū xuě táng 。
qī shén zhī shān yún yǔ qí ，xuě xiāo chūn shuǐ zhǎng héng xī 。zhǎng sōng zhèng yǔ céng lóu duì ，gāo shì hái tóng dú hè qī 。měi jiàn yū míng chī báo sú ，jué wú chén shì nǎo qīng guī 。yàn yóu yī yuè bú guī qù ，yīng ài zhú lín yīng luàn tí 。
yì zuó zhuī suí yuàn wài chē ，fēng guāng jiǔ shì jiàn fēn shē 。bìng ér yù dài shuāng lóng pèi ，yàn nǚ jīn páo wǔ fèng huā 。tiān lè shēng gāo xiān zhàng sù ，chén jīng yǐng dòng jìn lín shē 。dāng shí jiǎng xí zūn zhū lǎo ，rén dào yú jīn xǐ sòng kuā 。
róu mù yǐ wéi lún ，tián zhī xī zhī gàn 。wēi liú dàng lún fú ，yín tāo lì fēi fān 。sān tián jiē yú rùn ，jiǔ gǔ guī qí gēn 。guàn gài yǒu rú cǐ ，qiān yáng hé zú lùn 。
。
