孟冬篇
孟冬篇最新章节：杨花落尽梅子青，丹阳酒满双玉瓶。使君买舟渡江去，落日淡淡波溟溟。先生抱才登馆阁，东壁文采光龙廷。自怜落日江湖上，为言纵迹如云萍。
凤海小声道，他们管这叫‘状元铃，让您挂着，八成是图个吉利，保取功名。
淅淅风清叶未凋，秋分残景自萧条。禾头无耳时微旱，蚊嘴生花毒渐消。钱迸嫩苔陈阁静，字横宾雁楚天遥。西园宴集偏宜夜，坐看圆蟾过丽谯。
家居通德旧儒门，南渡衣冠十代孙。阙里经书皆实行，考亭章句尽真言。犁牛曾见生骍犊，良马还期出大宛。岁月无情容易过，莫教人笑改金根。
纱巾挂壁，向南窗、高卧那知寒暑。梦与古人，相伯仲、嘲戏何妨尔汝。说鬼谈天，读书论剑，我意都无取。扪图大噱，此中谁个堪语。不妨落佩欹冠，解饮醇醪，亦足称豪举。触热可怜，牛马侩、争买名园花墅。巢燕绕飞，秋风又起，那得闲居处。人生行乐，古今大抵如许。
原名叫狗儿，因葫芦小厮叫春子，板栗就帮他改名叫冬子。
。
孟冬篇解读：yáng huā luò jìn méi zǐ qīng ，dān yáng jiǔ mǎn shuāng yù píng 。shǐ jun1 mǎi zhōu dù jiāng qù ，luò rì dàn dàn bō míng míng 。xiān shēng bào cái dēng guǎn gé ，dōng bì wén cǎi guāng lóng tíng 。zì lián luò rì jiāng hú shàng ，wéi yán zòng jì rú yún píng 。
fèng hǎi xiǎo shēng dào ，tā men guǎn zhè jiào ‘zhuàng yuán líng ，ràng nín guà zhe ，bā chéng shì tú gè jí lì ，bǎo qǔ gōng míng 。
xī xī fēng qīng yè wèi diāo ，qiū fèn cán jǐng zì xiāo tiáo 。hé tóu wú ěr shí wēi hàn ，wén zuǐ shēng huā dú jiàn xiāo 。qián bèng nèn tái chén gé jìng ，zì héng bīn yàn chǔ tiān yáo 。xī yuán yàn jí piān yí yè ，zuò kàn yuán chán guò lì qiáo 。
jiā jū tōng dé jiù rú mén ，nán dù yī guàn shí dài sūn 。què lǐ jīng shū jiē shí háng ，kǎo tíng zhāng jù jìn zhēn yán 。lí niú céng jiàn shēng xīng dú ，liáng mǎ hái qī chū dà wǎn 。suì yuè wú qíng róng yì guò ，mò jiāo rén xiào gǎi jīn gēn 。
shā jīn guà bì ，xiàng nán chuāng 、gāo wò nà zhī hán shǔ 。mèng yǔ gǔ rén ，xiàng bó zhòng 、cháo xì hé fáng ěr rǔ 。shuō guǐ tán tiān ，dú shū lùn jiàn ，wǒ yì dōu wú qǔ 。mén tú dà xué ，cǐ zhōng shuí gè kān yǔ 。bú fáng luò pèi yī guàn ，jiě yǐn chún láo ，yì zú chēng háo jǔ 。chù rè kě lián ，niú mǎ kuài 、zhēng mǎi míng yuán huā shù 。cháo yàn rào fēi ，qiū fēng yòu qǐ ，nà dé xián jū chù 。rén shēng háng lè ，gǔ jīn dà dǐ rú xǔ 。
yuán míng jiào gǒu ér ，yīn hú lú xiǎo sī jiào chūn zǐ ，bǎn lì jiù bāng tā gǎi míng jiào dōng zǐ 。
。
