天目道中和陶石篑韵
天目道中和陶石篑韵最新章节：巍据龙蟠最胜山，神仙琳馆落人间。差差万井庭阑布，矗矗群峰屏障环。入座湖光浮荡漾，俯檐云影遇斓谝。登临自有飘然思，便觉身同白日闲。
小葱和红椒笑得前仰后合
华亭鹤唳讵可闻？上蔡苍鹰何足道？
俱是低眉者，谁为大笑人。才名同入洛，傲骨耻干秦。川陆征途远，湖山引兴新。片言堪赠璧，行矣岂长贫。
危岸高千尺，人家岸下多。楼头平赤堰，屋脊走黄河。露冷菘盈圃，霜高豆满坡。晓来车马骤，去去听骊歌。
他不禁翻出了随身携带的《王文成公全书》，起初他对心学的认知是一种全然客观的态度，然而随着一步步的掌权出海，面对大多数人毕生不会面对的矛盾，心学思想冥冥中成为了他的一个寄托。
江流锦水百花香，落日微吟近草堂。少陵心苦愁难著，望帝魂消思不忘。
一上高城四望宽，老逢佳节半悲欢。莫谈鼙鼓惊驰檄，且对壶觞笑整冠。沙市纷嚣仍闹晚，烟村掩映尚凝寒。后人若问当年事，碑刻流传坠泪看。
。
天目道中和陶石篑韵解读：wēi jù lóng pán zuì shèng shān ，shén xiān lín guǎn luò rén jiān 。chà chà wàn jǐng tíng lán bù ，chù chù qún fēng píng zhàng huán 。rù zuò hú guāng fú dàng yàng ，fǔ yán yún yǐng yù lán piǎn 。dēng lín zì yǒu piāo rán sī ，biàn jiào shēn tóng bái rì xián 。
xiǎo cōng hé hóng jiāo xiào dé qián yǎng hòu hé
huá tíng hè lì jù kě wén ？shàng cài cāng yīng hé zú dào ？
jù shì dī méi zhě ，shuí wéi dà xiào rén 。cái míng tóng rù luò ，ào gǔ chǐ gàn qín 。chuān lù zhēng tú yuǎn ，hú shān yǐn xìng xīn 。piàn yán kān zèng bì ，háng yǐ qǐ zhǎng pín 。
wēi àn gāo qiān chǐ ，rén jiā àn xià duō 。lóu tóu píng chì yàn ，wū jǐ zǒu huáng hé 。lù lěng sōng yíng pǔ ，shuāng gāo dòu mǎn pō 。xiǎo lái chē mǎ zhòu ，qù qù tīng lí gē 。
tā bú jìn fān chū le suí shēn xié dài de 《wáng wén chéng gōng quán shū 》，qǐ chū tā duì xīn xué de rèn zhī shì yī zhǒng quán rán kè guān de tài dù ，rán ér suí zhe yī bù bù de zhǎng quán chū hǎi ，miàn duì dà duō shù rén bì shēng bú huì miàn duì de máo dùn ，xīn xué sī xiǎng míng míng zhōng chéng wéi le tā de yī gè jì tuō 。
jiāng liú jǐn shuǐ bǎi huā xiāng ，luò rì wēi yín jìn cǎo táng 。shǎo líng xīn kǔ chóu nán zhe ，wàng dì hún xiāo sī bú wàng 。
yī shàng gāo chéng sì wàng kuān ，lǎo féng jiā jiē bàn bēi huān 。mò tán pí gǔ jīng chí xí ，qiě duì hú shāng xiào zhěng guàn 。shā shì fēn xiāo réng nào wǎn ，yān cūn yǎn yìng shàng níng hán 。hòu rén ruò wèn dāng nián shì ，bēi kè liú chuán zhuì lèi kàn 。
。
