鹊踏枝·谁道闲情抛掷久
鹊踏枝·谁道闲情抛掷久最新章节：向来杨陆共峥嵘，吟到停云趣转清。古似洞庭张雅乐，严如即墨敛残兵。茵蔯终不肥方朔，芣苡何堪病冉耕。细读残编搔白首，未应造物忌诗名。
岁岁元宵兴倍增，羊皮鱼枕各分明。缭丝新出滇南样，独惜伊人见未曾。
闻欢远行去，相送方山亭。风吹黄檗藩，恶闻苦篱声。
春鸟鸣渐和，游丝倏轻飏。寒芜吐新碧，冉冉阶砌上。忆昔初结交，所遇多倜傥。孔杨谬见数，沈鲍惟坚让。含葩当盛日，发耀亦炳烺。朝吟昆明池，暮集金门仗。气劲志靡夺，歌悲节逾壮。那知日月速，朱颜易凋丧。绿发日以疏，驩娱成恻怆。感此花木辰，潸然泣相向。
春林风袅千梢叶，柳花乱洒江城雪。梦中栩蝶忽惊流，枝上啼鹃正凄绝。传来霜檄墨方淋，閒向风檐心半折。榻前鼾睡不容留，非底妖氛期扑灭。闾阎力尽秪声吞，官帑钱空惟肘掣。兴索慵飞大白觥，泪垂冷渍深红缬。抛遗丝谷慱金铢，转掷泥沙如木屑。途沿沟壑委千骸，籍上流亡供一瞥。三空屡叹复何之，百孔未填向谁说。叫罢须逢当轴怜，广平不得心如铁。
原来，并不是勇猛杀敌就可以建功立业的。
。
鹊踏枝·谁道闲情抛掷久解读：xiàng lái yáng lù gòng zhēng róng ，yín dào tíng yún qù zhuǎn qīng 。gǔ sì dòng tíng zhāng yǎ lè ，yán rú jí mò liǎn cán bīng 。yīn chén zhōng bú féi fāng shuò ，fǒu yǐ hé kān bìng rǎn gēng 。xì dú cán biān sāo bái shǒu ，wèi yīng zào wù jì shī míng 。
suì suì yuán xiāo xìng bèi zēng ，yáng pí yú zhěn gè fèn míng 。liáo sī xīn chū diān nán yàng ，dú xī yī rén jiàn wèi céng 。
wén huān yuǎn háng qù ，xiàng sòng fāng shān tíng 。fēng chuī huáng bò fān ，è wén kǔ lí shēng 。
chūn niǎo míng jiàn hé ，yóu sī shū qīng yáng 。hán wú tǔ xīn bì ，rǎn rǎn jiē qì shàng 。yì xī chū jié jiāo ，suǒ yù duō tì tǎng 。kǒng yáng miù jiàn shù ，shěn bào wéi jiān ràng 。hán pā dāng shèng rì ，fā yào yì bǐng lǎng 。cháo yín kūn míng chí ，mù jí jīn mén zhàng 。qì jìn zhì mí duó ，gē bēi jiē yú zhuàng 。nà zhī rì yuè sù ，zhū yán yì diāo sàng 。lǜ fā rì yǐ shū ，huān yú chéng cè chuàng 。gǎn cǐ huā mù chén ，shān rán qì xiàng xiàng 。
chūn lín fēng niǎo qiān shāo yè ，liǔ huā luàn sǎ jiāng chéng xuě 。mèng zhōng xǔ dié hū jīng liú ，zhī shàng tí juān zhèng qī jué 。chuán lái shuāng xí mò fāng lín ，jiān xiàng fēng yán xīn bàn shé 。tà qián hān shuì bú róng liú ，fēi dǐ yāo fēn qī pū miè 。lǘ yán lì jìn zhī shēng tūn ，guān tǎng qián kōng wéi zhǒu chè 。xìng suǒ yōng fēi dà bái gōng ，lèi chuí lěng zì shēn hóng xié 。pāo yí sī gǔ tuán jīn zhū ，zhuǎn zhì ní shā rú mù xiè 。tú yán gōu hè wěi qiān hái ，jí shàng liú wáng gòng yī piē 。sān kōng lǚ tàn fù hé zhī ，bǎi kǒng wèi tián xiàng shuí shuō 。jiào bà xū féng dāng zhóu lián ，guǎng píng bú dé xīn rú tiě 。
yuán lái ，bìng bú shì yǒng měng shā dí jiù kě yǐ jiàn gōng lì yè de 。
。
