闻籍田有感
闻籍田有感最新章节：终夜寝衣冷，开门思曙光。空阶一丛叶，华室四邻霜。望阙觉天迥，忆山愁路荒。途中一留滞，双鬓飒然苍。
暂脱朝衣不当闲，澶州梦断已多年。诸公自致青云上，病客长斋绣佛前。随意时为师子卧，安心懒作野狐禅。炉烟忽散无踪迹，屋上寒云自黯然。
想了那么多个日日夜夜，及至见了面，发现记忆中那个纯真无邪的小女娃已经长成大姑娘了，变成活色生香一个大美人，禁不住心如擂鼓，脸也红了。
晨登龙虎台，停骖望居庸。绝壑閟云气，长林振悲风。翠华有时幸，北狩甘泉宫。千官候鸣跸，万骑如飞龙。帐殿驻山麓，羽葆罗云中。我行避驰道，弗得穷幽踪。衣裳倏凉冷，积雾浮空濛。前山风雨来，驱鞭复匆匆。
张三丰一直用真气为张无忌压制寒毒，如果那些真气肯输入给他，宋青书早就成为绝顶高手了。
每向花前望小车，诗成一一叹才华。须烦妙手题黄绢，绝胜当筵赋落霞。一任江天狎鸥鸟，十年边塞长风沙。晏婴犹惜封书社，卫国何劳怨子瑕。
。
闻籍田有感解读：zhōng yè qǐn yī lěng ，kāi mén sī shǔ guāng 。kōng jiē yī cóng yè ，huá shì sì lín shuāng 。wàng què jiào tiān jiǒng ，yì shān chóu lù huāng 。tú zhōng yī liú zhì ，shuāng bìn sà rán cāng 。
zàn tuō cháo yī bú dāng xián ，chán zhōu mèng duàn yǐ duō nián 。zhū gōng zì zhì qīng yún shàng ，bìng kè zhǎng zhāi xiù fó qián 。suí yì shí wéi shī zǐ wò ，ān xīn lǎn zuò yě hú chán 。lú yān hū sàn wú zōng jì ，wū shàng hán yún zì àn rán 。
xiǎng le nà me duō gè rì rì yè yè ，jí zhì jiàn le miàn ，fā xiàn jì yì zhōng nà gè chún zhēn wú xié de xiǎo nǚ wá yǐ jīng zhǎng chéng dà gū niáng le ，biàn chéng huó sè shēng xiāng yī gè dà měi rén ，jìn bú zhù xīn rú lèi gǔ ，liǎn yě hóng le 。
chén dēng lóng hǔ tái ，tíng cān wàng jū yōng 。jué hè bì yún qì ，zhǎng lín zhèn bēi fēng 。cuì huá yǒu shí xìng ，běi shòu gān quán gōng 。qiān guān hòu míng bì ，wàn qí rú fēi lóng 。zhàng diàn zhù shān lù ，yǔ bǎo luó yún zhōng 。wǒ háng bì chí dào ，fú dé qióng yōu zōng 。yī shang shū liáng lěng ，jī wù fú kōng méng 。qián shān fēng yǔ lái ，qū biān fù cōng cōng 。
zhāng sān fēng yī zhí yòng zhēn qì wéi zhāng wú jì yā zhì hán dú ，rú guǒ nà xiē zhēn qì kěn shū rù gěi tā ，sòng qīng shū zǎo jiù chéng wéi jué dǐng gāo shǒu le 。
měi xiàng huā qián wàng xiǎo chē ，shī chéng yī yī tàn cái huá 。xū fán miào shǒu tí huáng juàn ，jué shèng dāng yàn fù luò xiá 。yī rèn jiāng tiān xiá ōu niǎo ，shí nián biān sāi zhǎng fēng shā 。yàn yīng yóu xī fēng shū shè ，wèi guó hé láo yuàn zǐ xiá 。
。
