老子·道经·第三十六章
老子·道经·第三十六章最新章节：出豫垂佳节，凭高陟梵宫。皇心满尘界，佛迹现虚空。日月宜长寿，天人得大通。喜闻题宝偈，受记莫由同。
养得狸奴解策勋，可怜小雀已离群。生平威力才如此，莫遣君家鼠辈闻。
至于这样，会对后面的剧情产生影响。
想是我外公外婆和赵三爷爷三奶奶咽不下这口气，去胡家找他们长辈理论去了。
兴满禅林坐日长，漫拈吟笔写山房。草含梅雨传新绿，人醉松风话晚凉。碧篆款飞僧昼静，红尘空逐宦心忙。百年莫惜杯中物，岐路令人易断肠。
过分水关山如佛髻，人登鳌背，穿云石磴盘松桧。一关围，万山齐，龙蟠虎踞东南地。岭头两分了银汉水。高，天外倚；低，云涧底。行人驱驰不易，更那堪暮秋天气，拂面西风透客衣。山雨霏微，草虫啾唧。身上淋漓，脚底沾泥。痛恨杀仡情鹧鸪啼，行不得。云山叠翠，枫林如醉，潇潇景物添秋意。过山围，渡山溪，扬鞭举棹非容易。区区只因名利逼。思，家万里。愁，何日归。飘零飘零客寄，困长途尘满征衣，泣露秋虫助客悲。泪眼昏迷，病体尪羸，无甚亲戚，谁肯扶持。行不动哥哥鹧鸪啼，人心碎。
。
老子·道经·第三十六章解读：chū yù chuí jiā jiē ，píng gāo zhì fàn gōng 。huáng xīn mǎn chén jiè ，fó jì xiàn xū kōng 。rì yuè yí zhǎng shòu ，tiān rén dé dà tōng 。xǐ wén tí bǎo jì ，shòu jì mò yóu tóng 。
yǎng dé lí nú jiě cè xūn ，kě lián xiǎo què yǐ lí qún 。shēng píng wēi lì cái rú cǐ ，mò qiǎn jun1 jiā shǔ bèi wén 。
zhì yú zhè yàng ，huì duì hòu miàn de jù qíng chǎn shēng yǐng xiǎng 。
xiǎng shì wǒ wài gōng wài pó hé zhào sān yé yé sān nǎi nǎi yān bú xià zhè kǒu qì ，qù hú jiā zhǎo tā men zhǎng bèi lǐ lùn qù le 。
xìng mǎn chán lín zuò rì zhǎng ，màn niān yín bǐ xiě shān fáng 。cǎo hán méi yǔ chuán xīn lǜ ，rén zuì sōng fēng huà wǎn liáng 。bì zhuàn kuǎn fēi sēng zhòu jìng ，hóng chén kōng zhú huàn xīn máng 。bǎi nián mò xī bēi zhōng wù ，qí lù lìng rén yì duàn cháng 。
guò fèn shuǐ guān shān rú fó jì ，rén dēng áo bèi ，chuān yún shí dèng pán sōng guì 。yī guān wéi ，wàn shān qí ，lóng pán hǔ jù dōng nán dì 。lǐng tóu liǎng fèn le yín hàn shuǐ 。gāo ，tiān wài yǐ ；dī ，yún jiàn dǐ 。háng rén qū chí bú yì ，gèng nà kān mù qiū tiān qì ，fú miàn xī fēng tòu kè yī 。shān yǔ fēi wēi ，cǎo chóng jiū jī 。shēn shàng lín lí ，jiǎo dǐ zhān ní 。tòng hèn shā yì qíng zhè gū tí ，háng bú dé 。yún shān dié cuì ，fēng lín rú zuì ，xiāo xiāo jǐng wù tiān qiū yì 。guò shān wéi ，dù shān xī ，yáng biān jǔ zhào fēi róng yì 。qū qū zhī yīn míng lì bī 。sī ，jiā wàn lǐ 。chóu ，hé rì guī 。piāo líng piāo líng kè jì ，kùn zhǎng tú chén mǎn zhēng yī ，qì lù qiū chóng zhù kè bēi 。lèi yǎn hūn mí ，bìng tǐ wāng léi ，wú shèn qīn qī ，shuí kěn fú chí 。háng bú dòng gē gē zhè gū tí ，rén xīn suì 。
。
