淮南子·原道训
淮南子·原道训最新章节：好在不幸之中也有万幸，这股神鬼莫测的贼人，烧了杭州后便回归东海，没有丝毫迟疑。
定山破袖无尺大，东归袖取蓬莱峰。峰头老秃几千树，槎牙万古撑长空。箕山老人不晓事，问余欲向青天住。醉中见许不作难，袖中滚滚倾天地。老人睹此造化权，返却而走心茫然。忽然江海一平地，千仞万仞飞苍烟。锦树苍峰不须买，草阁秋崖明月在。白头得此当有知，还我东坡袖中海。
花开十丈照峰头，露褪红衣烂不收。太乙真人多逸兴，稳眠一叶泛中流。
甲帐春风肯见分。夜陪清梦当炉熏。寻香若傍阑干晓，定见堆红越鄂君。雕玉佩，郁金裙。凭谁书叶寄朝云。兰芽九畹虽清绝，也要芳心伴小醺。
路人们远远望去，当即有人说道：这么高个子，是杨祭酒无疑。
就在他即将绝望的时候，一缕幽魂从他手上的戒指里浮现，一扇全新的大门在面前开启。
。
淮南子·原道训解读：hǎo zài bú xìng zhī zhōng yě yǒu wàn xìng ，zhè gǔ shén guǐ mò cè de zéi rén ，shāo le háng zhōu hòu biàn huí guī dōng hǎi ，méi yǒu sī háo chí yí 。
dìng shān pò xiù wú chǐ dà ，dōng guī xiù qǔ péng lái fēng 。fēng tóu lǎo tū jǐ qiān shù ，chá yá wàn gǔ chēng zhǎng kōng 。jī shān lǎo rén bú xiǎo shì ，wèn yú yù xiàng qīng tiān zhù 。zuì zhōng jiàn xǔ bú zuò nán ，xiù zhōng gǔn gǔn qīng tiān dì 。lǎo rén dǔ cǐ zào huà quán ，fǎn què ér zǒu xīn máng rán 。hū rán jiāng hǎi yī píng dì ，qiān rèn wàn rèn fēi cāng yān 。jǐn shù cāng fēng bú xū mǎi ，cǎo gé qiū yá míng yuè zài 。bái tóu dé cǐ dāng yǒu zhī ，hái wǒ dōng pō xiù zhōng hǎi 。
huā kāi shí zhàng zhào fēng tóu ，lù tuì hóng yī làn bú shōu 。tài yǐ zhēn rén duō yì xìng ，wěn mián yī yè fàn zhōng liú 。
jiǎ zhàng chūn fēng kěn jiàn fèn 。yè péi qīng mèng dāng lú xūn 。xún xiāng ruò bàng lán gàn xiǎo ，dìng jiàn duī hóng yuè è jun1 。diāo yù pèi ，yù jīn qún 。píng shuí shū yè jì cháo yún 。lán yá jiǔ wǎn suī qīng jué ，yě yào fāng xīn bàn xiǎo xūn 。
lù rén men yuǎn yuǎn wàng qù ，dāng jí yǒu rén shuō dào ：zhè me gāo gè zǐ ，shì yáng jì jiǔ wú yí 。
jiù zài tā jí jiāng jué wàng de shí hòu ，yī lǚ yōu hún cóng tā shǒu shàng de jiè zhǐ lǐ fú xiàn ，yī shàn quán xīn de dà mén zài miàn qián kāi qǐ 。
。
