归国谣·双脸
归国谣·双脸最新章节：衙斋少地得天宽，亭畔疏花丑石安。官既支离民又病，待成新竹斫鱼竿。
野绿何茫茫，莫辨行人路。我居向山曲，草树复纠互。辟谷耻未能，炊烟时一露。遂引同心来，琴书屏情愫。恻视城市间，攘攘顿成误。绿香蒲水壮，清吹松风鹜。于此话桑麻，坐阅春山暮。夷犹讵忍分，茗糜聊已具。¤
后面黑压压都是护院和媳妇婆子。
钱侯画石，大者如踞彪，小石荦确如惊虬。云际十峰五峰出，白日不动苍烟浮。中有山人煮石处，茅屋藏缚青厓幽。黄鹤飞来饮丹穴，月中桂树枝相樛。钱侯钱侯有仙骨，手夺造化与天侔。我有仙人九节碧玉杖，与侯还访昆崙十二之蓬丘。
日里棠阴满，三春香雾浓。花明侵县郭，雉静绕山钟。□获村村足，弦歌处处同。有怀歌适馆，无计达宸聪。
毛海峰与汪直不同，他对于归顺朝廷没那么强烈的意愿，毕竟他不可能有回到自己家乡被封王的资格，他也没有妻儿老小在胡宗宪手中。
爱玩日已久，开笼为驯故。点臆雪花圆，连袪浪纹素。钩辀格磔鸣，
。
归国谣·双脸解读：yá zhāi shǎo dì dé tiān kuān ，tíng pàn shū huā chǒu shí ān 。guān jì zhī lí mín yòu bìng ，dài chéng xīn zhú zhuó yú gān 。
yě lǜ hé máng máng ，mò biàn háng rén lù 。wǒ jū xiàng shān qǔ ，cǎo shù fù jiū hù 。pì gǔ chǐ wèi néng ，chuī yān shí yī lù 。suí yǐn tóng xīn lái ，qín shū píng qíng sù 。cè shì chéng shì jiān ，rǎng rǎng dùn chéng wù 。lǜ xiāng pú shuǐ zhuàng ，qīng chuī sōng fēng wù 。yú cǐ huà sāng má ，zuò yuè chūn shān mù 。yí yóu jù rěn fèn ，míng mí liáo yǐ jù 。¤
hòu miàn hēi yā yā dōu shì hù yuàn hé xí fù pó zǐ 。
qián hóu huà shí ，dà zhě rú jù biāo ，xiǎo shí luò què rú jīng qiú 。yún jì shí fēng wǔ fēng chū ，bái rì bú dòng cāng yān fú 。zhōng yǒu shān rén zhǔ shí chù ，máo wū cáng fù qīng yá yōu 。huáng hè fēi lái yǐn dān xué ，yuè zhōng guì shù zhī xiàng liáo 。qián hóu qián hóu yǒu xiān gǔ ，shǒu duó zào huà yǔ tiān móu 。wǒ yǒu xiān rén jiǔ jiē bì yù zhàng ，yǔ hóu hái fǎng kūn lún shí èr zhī péng qiū 。
rì lǐ táng yīn mǎn ，sān chūn xiāng wù nóng 。huā míng qīn xiàn guō ，zhì jìng rào shān zhōng 。□huò cūn cūn zú ，xián gē chù chù tóng 。yǒu huái gē shì guǎn ，wú jì dá chén cōng 。
máo hǎi fēng yǔ wāng zhí bú tóng ，tā duì yú guī shùn cháo tíng méi nà me qiáng liè de yì yuàn ，bì jìng tā bú kě néng yǒu huí dào zì jǐ jiā xiāng bèi fēng wáng de zī gé ，tā yě méi yǒu qī ér lǎo xiǎo zài hú zōng xiàn shǒu zhōng 。
ài wán rì yǐ jiǔ ，kāi lóng wéi xùn gù 。diǎn yì xuě huā yuán ，lián qū làng wén sù 。gōu zhōu gé zhé míng ，
。
