鹧鸪天·雪照山城玉指寒
鹧鸪天·雪照山城玉指寒最新章节：但面对沥海的主宰者，他又不能抗拒。
子胥既弃吴江上，屈原终投湘水滨。
松竹不著花，密叶徒如帚。江梅不藏叶，寒花缀枯朽。独有龙焙茶，花叶秀而耦。冰霜著群木，冻死十八九。惟此百草灵，名可缀三友。春雷迸雀舌，夜雨滴龙口。皆萌哺啜心，谁假栽培手。惟有蔡端明，识之在蒿蔌。移根入北苑，金碧焕星斗。夸作龙凤团，封成献元后。问花何以报，牙舌甘鼎臼。他时子复生，为公涤繁垢。
霜蹄趋冀北，玉殿迥天开。六善躬敷奏，重瞳首屡回。乡关曾不念，国本藉深培。细酌杯中物，称诗咏有莱。
名园多攀折，野树多零落。零落夫何恨，攀折适为虐。山居老莓苔，竹径无锁钥。何当归去来，有弟同斟酌。
十载不登江上寺，旧栽松树拂云长。非因避俗来空刹，正爱谈玄坐石床。幡外日移双塔影，麈边风递杂花香。问僧谁作兹山偈，犹是前朝苏雪堂。
。
鹧鸪天·雪照山城玉指寒解读：dàn miàn duì lì hǎi de zhǔ zǎi zhě ，tā yòu bú néng kàng jù 。
zǐ xū jì qì wú jiāng shàng ，qū yuán zhōng tóu xiāng shuǐ bīn 。
sōng zhú bú zhe huā ，mì yè tú rú zhǒu 。jiāng méi bú cáng yè ，hán huā zhuì kū xiǔ 。dú yǒu lóng bèi chá ，huā yè xiù ér ǒu 。bīng shuāng zhe qún mù ，dòng sǐ shí bā jiǔ 。wéi cǐ bǎi cǎo líng ，míng kě zhuì sān yǒu 。chūn léi bèng què shé ，yè yǔ dī lóng kǒu 。jiē méng bǔ chuò xīn ，shuí jiǎ zāi péi shǒu 。wéi yǒu cài duān míng ，shí zhī zài hāo sù 。yí gēn rù běi yuàn ，jīn bì huàn xīng dòu 。kuā zuò lóng fèng tuán ，fēng chéng xiàn yuán hòu 。wèn huā hé yǐ bào ，yá shé gān dǐng jiù 。tā shí zǐ fù shēng ，wéi gōng dí fán gòu 。
shuāng tí qū jì běi ，yù diàn jiǒng tiān kāi 。liù shàn gōng fū zòu ，zhòng tóng shǒu lǚ huí 。xiāng guān céng bú niàn ，guó běn jiè shēn péi 。xì zhuó bēi zhōng wù ，chēng shī yǒng yǒu lái 。
míng yuán duō pān shé ，yě shù duō líng luò 。líng luò fū hé hèn ，pān shé shì wéi nuè 。shān jū lǎo méi tái ，zhú jìng wú suǒ yào 。hé dāng guī qù lái ，yǒu dì tóng zhēn zhuó 。
shí zǎi bú dēng jiāng shàng sì ，jiù zāi sōng shù fú yún zhǎng 。fēi yīn bì sú lái kōng shā ，zhèng ài tán xuán zuò shí chuáng 。fān wài rì yí shuāng tǎ yǐng ，zhǔ biān fēng dì zá huā xiāng 。wèn sēng shuí zuò zī shān jì ，yóu shì qián cháo sū xuě táng 。
。
