吁嗟篇
吁嗟篇最新章节：便丢给她一个安慰的眼神。
水蕉心老苦难开。春作剪刀催。油罗衫影，冰消裙影，荡漾拂帘来。猩红花蕊层层卷，愁拘束、待轻雷。最怕秋声，冷含风雨，且莫折苞胎。
再不发脾气，都他妈快觉得自己没脾气了。
明知故问的回答，换来程序式的回答
赵光头闻言有理，再次四望，只骂道：都这么远了。
我祖居邺地，邺人识文星。此地星已落，兼无古时城。古风既无根，千载难重生。空留建安书，传说七子名。贱子生桂州，桂州山水清。自觉心貌古，兼合古人情。因为二雅诗，出语有性灵。持来向长安，时得长者惊。芝草不为瑞，还共木叶零。恨如辙中土，终岁填不平。吾宗戴豸冠，忽然入西京。怜其羽翼单，抚若亲弟兄。松根已坚牢，松叶岂不荣。言罢眼无泪，心中如酒酲。
忘机亦忘言，政作口挂壁。因君强一语，习气乃乘隙。昨夕饮君家，看朱忽成碧。醉归城南路，不记足所历。尚想两红妆，翠袖香襞积。我歌君为舞，举手还恨窄。诗成漫不省，叹我真恶客。賸肯来看山，未厌一水隔。
我岂人间客，秋风托尔邻。一声清唳晓，万里壮游身。出处自有道，栖迟未厌贫。黄花谩情思，清对未归人。
。
吁嗟篇解读：biàn diū gěi tā yī gè ān wèi de yǎn shén 。
shuǐ jiāo xīn lǎo kǔ nán kāi 。chūn zuò jiǎn dāo cuī 。yóu luó shān yǐng ，bīng xiāo qún yǐng ，dàng yàng fú lián lái 。xīng hóng huā ruǐ céng céng juàn ，chóu jū shù 、dài qīng léi 。zuì pà qiū shēng ，lěng hán fēng yǔ ，qiě mò shé bāo tāi 。
zài bú fā pí qì ，dōu tā mā kuài jiào dé zì jǐ méi pí qì le 。
míng zhī gù wèn de huí dá ，huàn lái chéng xù shì de huí dá
zhào guāng tóu wén yán yǒu lǐ ，zài cì sì wàng ，zhī mà dào ：dōu zhè me yuǎn le 。
wǒ zǔ jū yè dì ，yè rén shí wén xīng 。cǐ dì xīng yǐ luò ，jiān wú gǔ shí chéng 。gǔ fēng jì wú gēn ，qiān zǎi nán zhòng shēng 。kōng liú jiàn ān shū ，chuán shuō qī zǐ míng 。jiàn zǐ shēng guì zhōu ，guì zhōu shān shuǐ qīng 。zì jiào xīn mào gǔ ，jiān hé gǔ rén qíng 。yīn wéi èr yǎ shī ，chū yǔ yǒu xìng líng 。chí lái xiàng zhǎng ān ，shí dé zhǎng zhě jīng 。zhī cǎo bú wéi ruì ，hái gòng mù yè líng 。hèn rú zhé zhōng tǔ ，zhōng suì tián bú píng 。wú zōng dài zhì guàn ，hū rán rù xī jīng 。lián qí yǔ yì dān ，fǔ ruò qīn dì xiōng 。sōng gēn yǐ jiān láo ，sōng yè qǐ bú róng 。yán bà yǎn wú lèi ，xīn zhōng rú jiǔ chéng 。
wàng jī yì wàng yán ，zhèng zuò kǒu guà bì 。yīn jun1 qiáng yī yǔ ，xí qì nǎi chéng xì 。zuó xī yǐn jun1 jiā ，kàn zhū hū chéng bì 。zuì guī chéng nán lù ，bú jì zú suǒ lì 。shàng xiǎng liǎng hóng zhuāng ，cuì xiù xiāng bì jī 。wǒ gē jun1 wéi wǔ ，jǔ shǒu hái hèn zhǎi 。shī chéng màn bú shěng ，tàn wǒ zhēn è kè 。shèng kěn lái kàn shān ，wèi yàn yī shuǐ gé 。
wǒ qǐ rén jiān kè ，qiū fēng tuō ěr lín 。yī shēng qīng lì xiǎo ，wàn lǐ zhuàng yóu shēn 。chū chù zì yǒu dào ，qī chí wèi yàn pín 。huáng huā màn qíng sī ，qīng duì wèi guī rén 。
。
