郑伯克段于鄢
郑伯克段于鄢最新章节：程子读汉书，一字不轻过。诸葛隆中吟，乃独观大略。处则为名儒，出则为王佐。殊途而同归，卷舒无不可。拙哉边孝先，碌碌将何作。
又再三拜谢，说少爷本当亲自来的，因伤还未好，再者也怕张姑娘不方便，故而让她来面谢，又带了信来。
而徐文长最可惜的就是，他明明深藏自己的极端思想，却依然无法伪装得天衣无缝，连乡试的考官都能轻易看出他文风中的那种别扭，他选的软弱的改变自己，换来的却是遍体鳞伤。
甓社明珠奔入月，脱壳政似风蝉洁。渔网出之不敢视，涤尽含沙光不灭。文昌四星吞在腹，一一金晶大如菽。蜃物还来作饮器，日夜雄雌绕林屋。一扇桃核宽有馀，半叶蕉心卷未舒。饮非其人跃入水，怪雨盲风生坐隅。置之天上白玉盘，斗柄挹酒长阑干。李白跳下鲸鱼背，持劝我饮相交欢。幽宫冯夷为予泣，酌尽海水百怪出。还我平生老蚌胎，许君醉卧鲛人室。
原来，他和胡钧都是听见野猪的嚎叫，不放心才赶来的。
一黑须鬼倭劝道，就到这里了，我累了。
。
郑伯克段于鄢解读：chéng zǐ dú hàn shū ，yī zì bú qīng guò 。zhū gě lóng zhōng yín ，nǎi dú guān dà luè 。chù zé wéi míng rú ，chū zé wéi wáng zuǒ 。shū tú ér tóng guī ，juàn shū wú bú kě 。zhuō zāi biān xiào xiān ，lù lù jiāng hé zuò 。
yòu zài sān bài xiè ，shuō shǎo yé běn dāng qīn zì lái de ，yīn shāng hái wèi hǎo ，zài zhě yě pà zhāng gū niáng bú fāng biàn ，gù ér ràng tā lái miàn xiè ，yòu dài le xìn lái 。
ér xú wén zhǎng zuì kě xī de jiù shì ，tā míng míng shēn cáng zì jǐ de jí duān sī xiǎng ，què yī rán wú fǎ wěi zhuāng dé tiān yī wú féng ，lián xiāng shì de kǎo guān dōu néng qīng yì kàn chū tā wén fēng zhōng de nà zhǒng bié niǔ ，tā xuǎn de ruǎn ruò de gǎi biàn zì jǐ ，huàn lái de què shì biàn tǐ lín shāng 。
pì shè míng zhū bēn rù yuè ，tuō ké zhèng sì fēng chán jié 。yú wǎng chū zhī bú gǎn shì ，dí jìn hán shā guāng bú miè 。wén chāng sì xīng tūn zài fù ，yī yī jīn jīng dà rú shū 。shèn wù hái lái zuò yǐn qì ，rì yè xióng cí rào lín wū 。yī shàn táo hé kuān yǒu yú ，bàn yè jiāo xīn juàn wèi shū 。yǐn fēi qí rén yuè rù shuǐ ，guài yǔ máng fēng shēng zuò yú 。zhì zhī tiān shàng bái yù pán ，dòu bǐng yì jiǔ zhǎng lán gàn 。lǐ bái tiào xià jīng yú bèi ，chí quàn wǒ yǐn xiàng jiāo huān 。yōu gōng féng yí wéi yǔ qì ，zhuó jìn hǎi shuǐ bǎi guài chū 。hái wǒ píng shēng lǎo bàng tāi ，xǔ jun1 zuì wò jiāo rén shì 。
yuán lái ，tā hé hú jun1 dōu shì tīng jiàn yě zhū de háo jiào ，bú fàng xīn cái gǎn lái de 。
yī hēi xū guǐ wō quàn dào ，jiù dào zhè lǐ le ，wǒ lèi le 。
。
