高唐赋
高唐赋最新章节：岁晚田园归，遂远夔龙辈。弁岭若天绅，亭亭日相对。紫翠中有精，静应得其槩。朝舒五色霞，餐之益五内。感彼造物者，遗我平生爱。气序日已迁，儿女日已大。尚齿登君堂，耇老自成会。宿约引壶觞，晨兴理冠带。椽笔洒云根，楼船荡湖霭。客操如意钩，击我珊瑚碎。青莲白蘋洲，银刀紫花濑。何如安期生，鹤背不可载。
君不见吴中张翰称达生，秋风忽忆江东行。
城束双江，亭俯万峰，烟雨迷离望眼。恨久客无端。故园非远。望得秋凉飒爽，有搅梦，风将疏竹卷。竹声更苦，烟啼露咽。忍教魂断。休叹。有人管。是几朵芙蓉，镇同萧散。任冷落炊烟，玉琴迟典。要向丰湖好景，待月上、梅花弹僧院。更一笛、吹破閒愁，颓放舵楼西返。
板栗背着最重的行囊，手握钢刀，在前面开路，又不时地回身拉一把秦淼。
生如灵树契冥符，贬剥诸方没破除。自笑欲谈词忽丧，江州钝置老尚书。
白也高楼上切云，巉矶嶪嶪水粼粼。先生去后为长句，海内于今有故人。我亦能来醉江月，君从何处倚秋旻。临流无限瑶华忆，咫尺风波未可陈。
。
高唐赋解读：suì wǎn tián yuán guī ，suí yuǎn kuí lóng bèi 。biàn lǐng ruò tiān shēn ，tíng tíng rì xiàng duì 。zǐ cuì zhōng yǒu jīng ，jìng yīng dé qí gài 。cháo shū wǔ sè xiá ，cān zhī yì wǔ nèi 。gǎn bǐ zào wù zhě ，yí wǒ píng shēng ài 。qì xù rì yǐ qiān ，ér nǚ rì yǐ dà 。shàng chǐ dēng jun1 táng ，gǒu lǎo zì chéng huì 。xiǔ yuē yǐn hú shāng ，chén xìng lǐ guàn dài 。chuán bǐ sǎ yún gēn ，lóu chuán dàng hú ǎi 。kè cāo rú yì gōu ，jī wǒ shān hú suì 。qīng lián bái pín zhōu ，yín dāo zǐ huā lài 。hé rú ān qī shēng ，hè bèi bú kě zǎi 。
jun1 bú jiàn wú zhōng zhāng hàn chēng dá shēng ，qiū fēng hū yì jiāng dōng háng 。
chéng shù shuāng jiāng ，tíng fǔ wàn fēng ，yān yǔ mí lí wàng yǎn 。hèn jiǔ kè wú duān 。gù yuán fēi yuǎn 。wàng dé qiū liáng sà shuǎng ，yǒu jiǎo mèng ，fēng jiāng shū zhú juàn 。zhú shēng gèng kǔ ，yān tí lù yān 。rěn jiāo hún duàn 。xiū tàn 。yǒu rén guǎn 。shì jǐ duǒ fú róng ，zhèn tóng xiāo sàn 。rèn lěng luò chuī yān ，yù qín chí diǎn 。yào xiàng fēng hú hǎo jǐng ，dài yuè shàng 、méi huā dàn sēng yuàn 。gèng yī dí 、chuī pò jiān chóu ，tuí fàng duò lóu xī fǎn 。
bǎn lì bèi zhe zuì zhòng de háng náng ，shǒu wò gāng dāo ，zài qián miàn kāi lù ，yòu bú shí dì huí shēn lā yī bǎ qín miǎo 。
shēng rú líng shù qì míng fú ，biǎn bāo zhū fāng méi pò chú 。zì xiào yù tán cí hū sàng ，jiāng zhōu dùn zhì lǎo shàng shū 。
bái yě gāo lóu shàng qiē yún ，chán jī yè yè shuǐ lín lín 。xiān shēng qù hòu wéi zhǎng jù ，hǎi nèi yú jīn yǒu gù rén 。wǒ yì néng lái zuì jiāng yuè ，jun1 cóng hé chù yǐ qiū mín 。lín liú wú xiàn yáo huá yì ，zhǐ chǐ fēng bō wèi kě chén 。
。
