柳毅传
柳毅传最新章节：草玄亭阁负山城，上日开尊命友生。花事欲阑初驻马，柳阴才合已闻莺。林中几醉平原酒，云里疑飘洛苑笙。廿载相看浑似梦，白头缱绻不胜情。
哥哥姐姐们一愣，然后都笑了起来，居然没人骂他，这让他十分高兴。
黄子人谈不容口，岂与常人计升斗。文章屈宋中阻艰，子欲一身追使还。离骚憭栗悲草木，幽音细出芒丝间。阳春绝句自云上，折杨何烦嗑然赏。横经高辩一室惊，乍似远人迷广城。隔河相和独许我，枯卉亦有条之荣。廖君不但西南美，谁见今人如是子。多髯府掾正可谑，蛮语参军宁素喜。君不见古来皆醉餔糟难，沐浴何须仍振弹。斲冰无处用兰拽，芙容木末安能攀。只无相报青玉案，自有平子愁关山。
羽扇纶巾，谈笑间，樯橹灰飞烟灭。(樯橹 一作：强虏)
黎水点点头，终于放下心来。
日薄寒空，正泽国、一汀霜叶。过万里、西风塞雁，数声哀咽。耿耿有怀天可讯，悠悠此恨谁能说。倚阑干、老泪落关山，平芜隔。提短剑，腰长铗。昔壮志，今华发。有江湖征棹，水云深阔。要斩鼪鼯埋九地，可怜乌兔驰双辙。羡渠侬、健笔扫磨崖，文章别。
。
柳毅传解读：cǎo xuán tíng gé fù shān chéng ，shàng rì kāi zūn mìng yǒu shēng 。huā shì yù lán chū zhù mǎ ，liǔ yīn cái hé yǐ wén yīng 。lín zhōng jǐ zuì píng yuán jiǔ ，yún lǐ yí piāo luò yuàn shēng 。niàn zǎi xiàng kàn hún sì mèng ，bái tóu qiǎn quǎn bú shèng qíng 。
gē gē jiě jiě men yī lèng ，rán hòu dōu xiào le qǐ lái ，jū rán méi rén mà tā ，zhè ràng tā shí fèn gāo xìng 。
huáng zǐ rén tán bú róng kǒu ，qǐ yǔ cháng rén jì shēng dòu 。wén zhāng qū sòng zhōng zǔ jiān ，zǐ yù yī shēn zhuī shǐ hái 。lí sāo liáo lì bēi cǎo mù ，yōu yīn xì chū máng sī jiān 。yáng chūn jué jù zì yún shàng ，shé yáng hé fán kē rán shǎng 。héng jīng gāo biàn yī shì jīng ，zhà sì yuǎn rén mí guǎng chéng 。gé hé xiàng hé dú xǔ wǒ ，kū huì yì yǒu tiáo zhī róng 。liào jun1 bú dàn xī nán měi ，shuí jiàn jīn rén rú shì zǐ 。duō rán fǔ yuàn zhèng kě xuè ，mán yǔ cān jun1 níng sù xǐ 。jun1 bú jiàn gǔ lái jiē zuì bū zāo nán ，mù yù hé xū réng zhèn dàn 。zhuó bīng wú chù yòng lán zhuài ，fú róng mù mò ān néng pān 。zhī wú xiàng bào qīng yù àn ，zì yǒu píng zǐ chóu guān shān 。
yǔ shàn lún jīn ，tán xiào jiān ，qiáng lǔ huī fēi yān miè 。(qiáng lǔ yī zuò ：qiáng lǔ )
lí shuǐ diǎn diǎn tóu ，zhōng yú fàng xià xīn lái 。
rì báo hán kōng ，zhèng zé guó 、yī tīng shuāng yè 。guò wàn lǐ 、xī fēng sāi yàn ，shù shēng āi yān 。gěng gěng yǒu huái tiān kě xùn ，yōu yōu cǐ hèn shuí néng shuō 。yǐ lán gàn 、lǎo lèi luò guān shān ，píng wú gé 。tí duǎn jiàn ，yāo zhǎng jiá 。xī zhuàng zhì ，jīn huá fā 。yǒu jiāng hú zhēng zhào ，shuǐ yún shēn kuò 。yào zhǎn shēng wú mái jiǔ dì ，kě lián wū tù chí shuāng zhé 。xiàn qú nóng 、jiàn bǐ sǎo mó yá ，wén zhāng bié 。
。
