纵囚论
纵囚论最新章节：我祖居邺地，邺人识文星。此地星已落，兼无古时城。古风既无根，千载难重生。空留建安书，传说七子名。贱子生桂州，桂州山水清。自觉心貌古，兼合古人情。因为二雅诗，出语有性灵。持来向长安，时得长者惊。芝草不为瑞，还共木叶零。恨如辙中土，终岁填不平。吾宗戴豸冠，忽然入西京。怜其羽翼单，抚若亲弟兄。松根已坚牢，松叶岂不荣。言罢眼无泪，心中如酒酲。
山郭自为国，江春不作寒。百蛮奔海峤，双凤下云端。封建昭周礼，威仪盛汉官。停骖聊信宿，归计又长安。
七日阴霾事可知，楼船鱼贯果谁为。人心自感兴元诏，天意难同建武时。黄屋朔风那有济，角巾东路觉无期。公为万古网常计，儿女拔船不暇悲。
虬松千丈拂青云，初下云间散诞身。画史安知海天意，粉图空写洛阳春。
】开篇表明，有白鹿现世，一定是皇帝太圣明了，感动了神仙派来的，其后大尺度歌功颂德之后，说出了更无耻的话——【顾臣叨握兵符，南救藩属，驱倭攘夷，扬陛下之仁，正宗主之威。
咫尺青鸾便断闻，漫书花叶寄朝云。镫前秋扇留残滴，雨后春衫发故熏。杨柳长为牵恨物，蘼芜新著忏愁文。多应终古沅湘水，翠被兰舟怨鄂君。
杭州从事真文儒，乃是丹山九苞之凤雏。春风葳蕤开玉树，明月皎洁涵冰壶。伊昔跨马游京都，翩翩彩服亲庭趋。太常博士众所敬，仪表自与常人殊。呜呼耆旧今已无，空馀故宅临东湖。嗟余避地颇相近，不得再见成长吁。山中六月火云热，多君为我来肩舆。衣冠如睹太常面，令我旧事怀姑胥。呼儿出为佳客拜，遣仆往问香醪沽。黄鸡啄黍或可饷，青韭剪雨时堪须。夜深秉烛忘梦寐，脱巾且挂长松株。酒酣慷慨肝胆露，驾言欲问青云途。飘然挂席上北斗，海涛日出扶金乌。觚棱翘首天咫尺，五云深处陈嘉谟。先公馀泽犹未已，青毡故物还须臾。青毡故物还须臾，此行善保千金躯。
谁都没想到，胡总督如此信任的幕僚，原来是这样一位鳖孙。
裁成合欢被，上针扣下针。鸳鸯绣两头，爱他结同心。
。
纵囚论解读：wǒ zǔ jū yè dì ，yè rén shí wén xīng 。cǐ dì xīng yǐ luò ，jiān wú gǔ shí chéng 。gǔ fēng jì wú gēn ，qiān zǎi nán zhòng shēng 。kōng liú jiàn ān shū ，chuán shuō qī zǐ míng 。jiàn zǐ shēng guì zhōu ，guì zhōu shān shuǐ qīng 。zì jiào xīn mào gǔ ，jiān hé gǔ rén qíng 。yīn wéi èr yǎ shī ，chū yǔ yǒu xìng líng 。chí lái xiàng zhǎng ān ，shí dé zhǎng zhě jīng 。zhī cǎo bú wéi ruì ，hái gòng mù yè líng 。hèn rú zhé zhōng tǔ ，zhōng suì tián bú píng 。wú zōng dài zhì guàn ，hū rán rù xī jīng 。lián qí yǔ yì dān ，fǔ ruò qīn dì xiōng 。sōng gēn yǐ jiān láo ，sōng yè qǐ bú róng 。yán bà yǎn wú lèi ，xīn zhōng rú jiǔ chéng 。
shān guō zì wéi guó ，jiāng chūn bú zuò hán 。bǎi mán bēn hǎi qiáo ，shuāng fèng xià yún duān 。fēng jiàn zhāo zhōu lǐ ，wēi yí shèng hàn guān 。tíng cān liáo xìn xiǔ ，guī jì yòu zhǎng ān 。
qī rì yīn mái shì kě zhī ，lóu chuán yú guàn guǒ shuí wéi 。rén xīn zì gǎn xìng yuán zhào ，tiān yì nán tóng jiàn wǔ shí 。huáng wū shuò fēng nà yǒu jì ，jiǎo jīn dōng lù jiào wú qī 。gōng wéi wàn gǔ wǎng cháng jì ，ér nǚ bá chuán bú xiá bēi 。
qiú sōng qiān zhàng fú qīng yún ，chū xià yún jiān sàn dàn shēn 。huà shǐ ān zhī hǎi tiān yì ，fěn tú kōng xiě luò yáng chūn 。
】kāi piān biǎo míng ，yǒu bái lù xiàn shì ，yī dìng shì huáng dì tài shèng míng le ，gǎn dòng le shén xiān pài lái de ，qí hòu dà chǐ dù gē gōng sòng dé zhī hòu ，shuō chū le gèng wú chǐ de huà ——【gù chén dāo wò bīng fú ，nán jiù fān shǔ ，qū wō rǎng yí ，yáng bì xià zhī rén ，zhèng zōng zhǔ zhī wēi 。
zhǐ chǐ qīng luán biàn duàn wén ，màn shū huā yè jì cháo yún 。dèng qián qiū shàn liú cán dī ，yǔ hòu chūn shān fā gù xūn 。yáng liǔ zhǎng wéi qiān hèn wù ，mí wú xīn zhe chàn chóu wén 。duō yīng zhōng gǔ yuán xiāng shuǐ ，cuì bèi lán zhōu yuàn è jun1 。
háng zhōu cóng shì zhēn wén rú ，nǎi shì dān shān jiǔ bāo zhī fèng chú 。chūn fēng wēi ruí kāi yù shù ，míng yuè jiǎo jié hán bīng hú 。yī xī kuà mǎ yóu jīng dōu ，piān piān cǎi fú qīn tíng qū 。tài cháng bó shì zhòng suǒ jìng ，yí biǎo zì yǔ cháng rén shū 。wū hū qí jiù jīn yǐ wú ，kōng yú gù zhái lín dōng hú 。jiē yú bì dì pō xiàng jìn ，bú dé zài jiàn chéng zhǎng yù 。shān zhōng liù yuè huǒ yún rè ，duō jun1 wéi wǒ lái jiān yú 。yī guàn rú dǔ tài cháng miàn ，lìng wǒ jiù shì huái gū xū 。hū ér chū wéi jiā kè bài ，qiǎn pú wǎng wèn xiāng láo gū 。huáng jī zhuó shǔ huò kě xiǎng ，qīng jiǔ jiǎn yǔ shí kān xū 。yè shēn bǐng zhú wàng mèng mèi ，tuō jīn qiě guà zhǎng sōng zhū 。jiǔ hān kāng kǎi gān dǎn lù ，jià yán yù wèn qīng yún tú 。piāo rán guà xí shàng běi dòu ，hǎi tāo rì chū fú jīn wū 。gū léng qiào shǒu tiān zhǐ chǐ ，wǔ yún shēn chù chén jiā mó 。xiān gōng yú zé yóu wèi yǐ ，qīng zhān gù wù hái xū yú 。qīng zhān gù wù hái xū yú ，cǐ háng shàn bǎo qiān jīn qū 。
shuí dōu méi xiǎng dào ，hú zǒng dū rú cǐ xìn rèn de mù liáo ，yuán lái shì zhè yàng yī wèi biē sūn 。
cái chéng hé huān bèi ，shàng zhēn kòu xià zhēn 。yuān yāng xiù liǎng tóu ，ài tā jié tóng xīn 。
。
