醒世恒言·卷三十四
醒世恒言·卷三十四最新章节：楼阁隐烟迷野望，枫林落木动秋容。水通云窦倾寒玉，山入潭心倒碧峰。彭泽柳庄风雨暗，严滩钓石藓苔封。长杨五柞春光好，应让云山第一重。
鹤骨崚嶒鬓有丝，青衫才著便思归。高堂幸有亲堪养，未必功名与愿违。
湿云吹墨溅湖波，急雨翻盆落涧阿。江郭众山当面失，寺门孤树柰风何。浮生白发馀高兴，暇日清尊且浩歌。蓑笠醉归还自笑，晴天曾得几回过。
秦旷被她推倒在草地旁边的硬地上，可她自己却因为用力过大，两脚陷进泥地里，软泥直淹没了膝盖。
红袖香浓日上初。几番无力倩风扶。绿窗时掩闷妆梳。一向多慵嫌刺绣，近来聊喜学临书。鸟啼春困落花疏。
甲子重开，看双鬓、丝丝记取。休回首、高歌亢节，壮怀几许。击碎唾壶冰一片，蠹残书卷香千缕。待葛巾、野服友柴桑，翁为主。君平肆，谁堪与。子陵钓，空延伫。指南山作寿，苍崖高踞。华萼堂中迷昼锦，鸳鸯湖畔看烟雨。但芒鞋、竹杖偏山川，无他语。
。
醒世恒言·卷三十四解读：lóu gé yǐn yān mí yě wàng ，fēng lín luò mù dòng qiū róng 。shuǐ tōng yún dòu qīng hán yù ，shān rù tán xīn dǎo bì fēng 。péng zé liǔ zhuāng fēng yǔ àn ，yán tān diào shí xiǎn tái fēng 。zhǎng yáng wǔ zhà chūn guāng hǎo ，yīng ràng yún shān dì yī zhòng 。
hè gǔ líng zhēng bìn yǒu sī ，qīng shān cái zhe biàn sī guī 。gāo táng xìng yǒu qīn kān yǎng ，wèi bì gōng míng yǔ yuàn wéi 。
shī yún chuī mò jiàn hú bō ，jí yǔ fān pén luò jiàn ā 。jiāng guō zhòng shān dāng miàn shī ，sì mén gū shù nài fēng hé 。fú shēng bái fā yú gāo xìng ，xiá rì qīng zūn qiě hào gē 。suō lì zuì guī hái zì xiào ，qíng tiān céng dé jǐ huí guò 。
qín kuàng bèi tā tuī dǎo zài cǎo dì páng biān de yìng dì shàng ，kě tā zì jǐ què yīn wéi yòng lì guò dà ，liǎng jiǎo xiàn jìn ní dì lǐ ，ruǎn ní zhí yān méi le xī gài 。
hóng xiù xiāng nóng rì shàng chū 。jǐ fān wú lì qiàn fēng fú 。lǜ chuāng shí yǎn mèn zhuāng shū 。yī xiàng duō yōng xián cì xiù ，jìn lái liáo xǐ xué lín shū 。niǎo tí chūn kùn luò huā shū 。
jiǎ zǐ zhòng kāi ，kàn shuāng bìn 、sī sī jì qǔ 。xiū huí shǒu 、gāo gē kàng jiē ，zhuàng huái jǐ xǔ 。jī suì tuò hú bīng yī piàn ，dù cán shū juàn xiāng qiān lǚ 。dài gě jīn 、yě fú yǒu chái sāng ，wēng wéi zhǔ 。jun1 píng sì ，shuí kān yǔ 。zǐ líng diào ，kōng yán zhù 。zhǐ nán shān zuò shòu ，cāng yá gāo jù 。huá è táng zhōng mí zhòu jǐn ，yuān yāng hú pàn kàn yān yǔ 。dàn máng xié 、zhú zhàng piān shān chuān ，wú tā yǔ 。
。
