人月圆·吴门怀古
人月圆·吴门怀古最新章节：历尽孤危动蔡琴，华冠几岁遂投林。悲鸣竟日终何语，静抱长松只此心。万里秋声风切切，一枝寒色月森森。最怜客泪伤南北，都在离怀湿曙襟。
万里河山一梦移，心中惊喜信还疑。故园晤对人依旧，浑似当年未别时。
邀欢初出郭，选胜属清秋。但得逍遥趣，何殊汗漫游。烟云十里澹，花木一庭幽。共泛杯中物，陶然散客愁。
楼船万艘下，钟阜一龙空。胭脂石井犹在，移出景阳宫。花草吴时幽径，禾黍陈家古殿，无复戍楼雄。更道子山赋，愁杀白头翁。记当年，南北恨，马牛风。降幡一片飞出，难与向来同。壁月琼枝新恨，结绮临春好梦，毕竟有时终。莫唱后庭曲，声在泪痕中。
台陟莲花见旧篇，追惟平昔倍凄然。初为百里青衫短，晚按连城白发鲜。东省联裾惊昨梦，南宫分袂忽新阡。使公虽老犹无恙，只恐投荒更我先。
方当月白风清夜，正是霜高木落时。落花满地春光晚，芳草连云暮色深。
东风捏就腰儿细。系滴粉裙儿不起。从来只惯掌中看，怎忍在、烛花影里。酒红应是铅华褪。暗蹙损、眉峰双翠。夜深点緉绣鞋儿，靠那个、屏风立地。
。
人月圆·吴门怀古解读：lì jìn gū wēi dòng cài qín ，huá guàn jǐ suì suí tóu lín 。bēi míng jìng rì zhōng hé yǔ ，jìng bào zhǎng sōng zhī cǐ xīn 。wàn lǐ qiū shēng fēng qiē qiē ，yī zhī hán sè yuè sēn sēn 。zuì lián kè lèi shāng nán běi ，dōu zài lí huái shī shǔ jīn 。
wàn lǐ hé shān yī mèng yí ，xīn zhōng jīng xǐ xìn hái yí 。gù yuán wù duì rén yī jiù ，hún sì dāng nián wèi bié shí 。
yāo huān chū chū guō ，xuǎn shèng shǔ qīng qiū 。dàn dé xiāo yáo qù ，hé shū hàn màn yóu 。yān yún shí lǐ dàn ，huā mù yī tíng yōu 。gòng fàn bēi zhōng wù ，táo rán sàn kè chóu 。
lóu chuán wàn sōu xià ，zhōng fù yī lóng kōng 。yān zhī shí jǐng yóu zài ，yí chū jǐng yáng gōng 。huā cǎo wú shí yōu jìng ，hé shǔ chén jiā gǔ diàn ，wú fù shù lóu xióng 。gèng dào zǐ shān fù ，chóu shā bái tóu wēng 。jì dāng nián ，nán běi hèn ，mǎ niú fēng 。jiàng fān yī piàn fēi chū ，nán yǔ xiàng lái tóng 。bì yuè qióng zhī xīn hèn ，jié qǐ lín chūn hǎo mèng ，bì jìng yǒu shí zhōng 。mò chàng hòu tíng qǔ ，shēng zài lèi hén zhōng 。
tái zhì lián huā jiàn jiù piān ，zhuī wéi píng xī bèi qī rán 。chū wéi bǎi lǐ qīng shān duǎn ，wǎn àn lián chéng bái fā xiān 。dōng shěng lián jū jīng zuó mèng ，nán gōng fèn mèi hū xīn qiān 。shǐ gōng suī lǎo yóu wú yàng ，zhī kǒng tóu huāng gèng wǒ xiān 。
fāng dāng yuè bái fēng qīng yè ，zhèng shì shuāng gāo mù luò shí 。luò huā mǎn dì chūn guāng wǎn ，fāng cǎo lián yún mù sè shēn 。
dōng fēng niē jiù yāo ér xì 。xì dī fěn qún ér bú qǐ 。cóng lái zhī guàn zhǎng zhōng kàn ，zěn rěn zài 、zhú huā yǐng lǐ 。jiǔ hóng yīng shì qiān huá tuì 。àn cù sǔn 、méi fēng shuāng cuì 。yè shēn diǎn liǎng xiù xié ér ，kào nà gè 、píng fēng lì dì 。
。
