鹤冲天·闲窗漏永
鹤冲天·闲窗漏永最新章节：敢云效古昔，亦负客中春。贱极似成傲，愁多不为贫。嗒然堪丧我，竟欲属何人。所喜门前石，长吟不见嗔。
人家写大秦剑侠，我们就写大明武夫。
再再后来，佝偻丑陋、脾气古怪的金花婆婆独自行走在江湖。
王孙华馆即蓬莱，为惜春残作意来。池上晚花开锦绣，水边斜日动楼台。纶巾醉阁山亭树，蜡屐行穿石洞苔。无奈美人将远别，竹舆临发更徘徊。
东西流不驻，白日与车轮。残雪半成水，微风应欲春。几经他国岁，已减故乡人。回首长安道，十年空苦辛。
将归徒倚北山岑，寂寂寒蝉愁暮阴。江上浮云空自好，涧边白石为谁吟。美人一水芙蓉隔，何处孤樽风雨深。安得同君共杯斝，嗒然散发卧长林。
。
鹤冲天·闲窗漏永解读：gǎn yún xiào gǔ xī ，yì fù kè zhōng chūn 。jiàn jí sì chéng ào ，chóu duō bú wéi pín 。dā rán kān sàng wǒ ，jìng yù shǔ hé rén 。suǒ xǐ mén qián shí ，zhǎng yín bú jiàn chēn 。
rén jiā xiě dà qín jiàn xiá ，wǒ men jiù xiě dà míng wǔ fū 。
zài zài hòu lái ，gōu lǚ chǒu lòu 、pí qì gǔ guài de jīn huā pó pó dú zì háng zǒu zài jiāng hú 。
wáng sūn huá guǎn jí péng lái ，wéi xī chūn cán zuò yì lái 。chí shàng wǎn huā kāi jǐn xiù ，shuǐ biān xié rì dòng lóu tái 。lún jīn zuì gé shān tíng shù ，là jī háng chuān shí dòng tái 。wú nài měi rén jiāng yuǎn bié ，zhú yú lín fā gèng pái huái 。
dōng xī liú bú zhù ，bái rì yǔ chē lún 。cán xuě bàn chéng shuǐ ，wēi fēng yīng yù chūn 。jǐ jīng tā guó suì ，yǐ jiǎn gù xiāng rén 。huí shǒu zhǎng ān dào ，shí nián kōng kǔ xīn 。
jiāng guī tú yǐ běi shān cén ，jì jì hán chán chóu mù yīn 。jiāng shàng fú yún kōng zì hǎo ，jiàn biān bái shí wéi shuí yín 。měi rén yī shuǐ fú róng gé ，hé chù gū zūn fēng yǔ shēn 。ān dé tóng jun1 gòng bēi jiǎ ，dā rán sàn fā wò zhǎng lín 。
。
