江赋
江赋最新章节：爱看风荷最绿时，飘零雨碎欲无丝。半湖青玉望风欹。山树倒涵愁绿重，莲衣坠影露红垂。不同秋色作寒姿。
身为天下第一美女。
平生故人同偪仄，近者不见云泥隔。男儿命好百不忧，封侯起第如戏剧。我痴正亦坐命穷，眼暗头童守书策。风吹破屋雪入怀，独与蜗牛夜争席。旧雨人来今不来，唯有五穷充上客。人生羁旅谁过我，欲归岂惜还乡帻。腹中郁勃不耐事，何用使人轻跛瘠。登山未厌日月流，掩关但恐功名迫。读书岂从升斗计，劳生却为精神惜。不能与君争上车，主人未必如车泽。但烦东风送帆脚，摇竿鼓枻三江碧。
众人一怔，然后大笑不止，黄豆则更气闷了。
尹旭心道：事成之后，定要好好答谢才是。
嵯峨三殿出天中，系玉横金尽赐功。岂识凤仪先有瑞，实为龙种兆真雄。玺符合正崇高位，杼轴随宽大小东。节俭汉文差可拟，安刘谁与勃平同。
二十馀年梦里恩，春风秋月几消魂。梧桐树老人华发，千古莓苔泪有痕。
。
江赋解读：ài kàn fēng hé zuì lǜ shí ，piāo líng yǔ suì yù wú sī 。bàn hú qīng yù wàng fēng yī 。shān shù dǎo hán chóu lǜ zhòng ，lián yī zhuì yǐng lù hóng chuí 。bú tóng qiū sè zuò hán zī 。
shēn wéi tiān xià dì yī měi nǚ 。
píng shēng gù rén tóng bī zè ，jìn zhě bú jiàn yún ní gé 。nán ér mìng hǎo bǎi bú yōu ，fēng hóu qǐ dì rú xì jù 。wǒ chī zhèng yì zuò mìng qióng ，yǎn àn tóu tóng shǒu shū cè 。fēng chuī pò wū xuě rù huái ，dú yǔ wō niú yè zhēng xí 。jiù yǔ rén lái jīn bú lái ，wéi yǒu wǔ qióng chōng shàng kè 。rén shēng jī lǚ shuí guò wǒ ，yù guī qǐ xī hái xiāng zé 。fù zhōng yù bó bú nài shì ，hé yòng shǐ rén qīng bǒ jí 。dēng shān wèi yàn rì yuè liú ，yǎn guān dàn kǒng gōng míng pò 。dú shū qǐ cóng shēng dòu jì ，láo shēng què wéi jīng shén xī 。bú néng yǔ jun1 zhēng shàng chē ，zhǔ rén wèi bì rú chē zé 。dàn fán dōng fēng sòng fān jiǎo ，yáo gān gǔ yì sān jiāng bì 。
zhòng rén yī zhēng ，rán hòu dà xiào bú zhǐ ，huáng dòu zé gèng qì mèn le 。
yǐn xù xīn dào ：shì chéng zhī hòu ，dìng yào hǎo hǎo dá xiè cái shì 。
cuó é sān diàn chū tiān zhōng ，xì yù héng jīn jìn cì gōng 。qǐ shí fèng yí xiān yǒu ruì ，shí wéi lóng zhǒng zhào zhēn xióng 。xǐ fú hé zhèng chóng gāo wèi ，zhù zhóu suí kuān dà xiǎo dōng 。jiē jiǎn hàn wén chà kě nǐ ，ān liú shuí yǔ bó píng tóng 。
èr shí yú nián mèng lǐ ēn ，chūn fēng qiū yuè jǐ xiāo hún 。wú tóng shù lǎo rén huá fā ，qiān gǔ méi tái lèi yǒu hén 。
。
