悲愤诗
悲愤诗最新章节：没事。
蚤岁声名大，婆娑始遇时。难兄屏隔坐，令子桂芳枝。人望还为用，天胡不憗遗。成蹊堪喻大，堕泪不须碑。
久思闲对老维摩，欲话众生病痛多。丈室无端铁门限，未应容易野人过。
萍草本无根，托生江汉湄。惊风一朝起，各在天一涯。野月照庭帷，清霜沾我衣。同为千里望，何处能光辉。海燕不知冬，蝉蜕不知春。万物各有定，吾生何所邻。
楚城木叶落，夏口青山遍。鸿雁向南时，君乘使者传。枫林带水驿，夜火明山县。千里送行人，蔡州如眼见。江连清汉东逶迤，遥望荆云相蔽亏。应问襄阳旧风俗，为余骑马习家池。
但是，云海燕，乃至侠客文化的每一个人心中都有些膈应。
她之所以自作主张，乃是因为这些博学宿儒论起学问来，个个是满腹诗书，对律法也熟悉，但是，她就怕他们刚正不阿，怕他们满嘴仁义律法，怕他们来个按律该如何如何。
。
悲愤诗解读：méi shì 。
zǎo suì shēng míng dà ，pó suō shǐ yù shí 。nán xiōng píng gé zuò ，lìng zǐ guì fāng zhī 。rén wàng hái wéi yòng ，tiān hú bú yìn yí 。chéng qī kān yù dà ，duò lèi bú xū bēi 。
jiǔ sī xián duì lǎo wéi mó ，yù huà zhòng shēng bìng tòng duō 。zhàng shì wú duān tiě mén xiàn ，wèi yīng róng yì yě rén guò 。
píng cǎo běn wú gēn ，tuō shēng jiāng hàn méi 。jīng fēng yī cháo qǐ ，gè zài tiān yī yá 。yě yuè zhào tíng wéi ，qīng shuāng zhān wǒ yī 。tóng wéi qiān lǐ wàng ，hé chù néng guāng huī 。hǎi yàn bú zhī dōng ，chán tuì bú zhī chūn 。wàn wù gè yǒu dìng ，wú shēng hé suǒ lín 。
chǔ chéng mù yè luò ，xià kǒu qīng shān biàn 。hóng yàn xiàng nán shí ，jun1 chéng shǐ zhě chuán 。fēng lín dài shuǐ yì ，yè huǒ míng shān xiàn 。qiān lǐ sòng háng rén ，cài zhōu rú yǎn jiàn 。jiāng lián qīng hàn dōng wēi yǐ ，yáo wàng jīng yún xiàng bì kuī 。yīng wèn xiāng yáng jiù fēng sú ，wéi yú qí mǎ xí jiā chí 。
dàn shì ，yún hǎi yàn ，nǎi zhì xiá kè wén huà de měi yī gè rén xīn zhōng dōu yǒu xiē gé yīng 。
tā zhī suǒ yǐ zì zuò zhǔ zhāng ，nǎi shì yīn wéi zhè xiē bó xué xiǔ rú lùn qǐ xué wèn lái ，gè gè shì mǎn fù shī shū ，duì lǜ fǎ yě shú xī ，dàn shì ，tā jiù pà tā men gāng zhèng bú ā ，pà tā men mǎn zuǐ rén yì lǜ fǎ ，pà tā men lái gè àn lǜ gāi rú hé rú hé 。
。
