四愁诗
四愁诗最新章节：善得于心皆实有，本根植立已无亏。美而且大并神圣，熟后工夫出不期。
端为怀黄取醢烹，岂缘多足恣旁横。焚脐未用集鼠辈，椎髓方嫌太瘦生。
清川永路何极，落日孤舟解携。鸟向平芜远近，人随流水东西。白云千里万里，明月前溪后溪。惆怅长沙谪去，江潭芳草萋萋。
东风捏就腰儿细。系滴粉裙儿不起。从来只惯掌中看，怎忍在、烛花影里。酒红应是铅华褪。暗蹙损、眉峰双翠。夜深点緉绣鞋儿，靠那个、屏风立地。
彭传师于吴江三高堂之前钓雪亭，盖擅渔人之窟宅以供诗境也，赵子野约余赋之。挽住风前柳，问鸱夷当日扁舟，近曾来否？月落潮生无限事，零落茶烟未久。谩留得莼鲈依旧。可是功名从来误，抚荒祠、谁继风流后？今古恨，一搔首。江涵雁影梅花瘦，四无尘、雪飞云起，夜窗如昼。万里乾坤清绝处，付与渔翁钓叟。又恰是、题诗时候。猛拍阑干呼鸥鹭，道他年、我亦垂纶手。飞过我，共樽酒。
岭外经年别，花前得意飞。客来呼每惯，主爱食偏肥。才子怜红嘴，佳人学绿衣。狸奴亦可怕，莫自恋芳菲。
不然，说不定就会发生忠魂救主的事。
。
四愁诗解读：shàn dé yú xīn jiē shí yǒu ，běn gēn zhí lì yǐ wú kuī 。měi ér qiě dà bìng shén shèng ，shú hòu gōng fū chū bú qī 。
duān wéi huái huáng qǔ hǎi pēng ，qǐ yuán duō zú zì páng héng 。fén qí wèi yòng jí shǔ bèi ，zhuī suǐ fāng xián tài shòu shēng 。
qīng chuān yǒng lù hé jí ，luò rì gū zhōu jiě xié 。niǎo xiàng píng wú yuǎn jìn ，rén suí liú shuǐ dōng xī 。bái yún qiān lǐ wàn lǐ ，míng yuè qián xī hòu xī 。chóu chàng zhǎng shā zhé qù ，jiāng tán fāng cǎo qī qī 。
dōng fēng niē jiù yāo ér xì 。xì dī fěn qún ér bú qǐ 。cóng lái zhī guàn zhǎng zhōng kàn ，zěn rěn zài 、zhú huā yǐng lǐ 。jiǔ hóng yīng shì qiān huá tuì 。àn cù sǔn 、méi fēng shuāng cuì 。yè shēn diǎn liǎng xiù xié ér ，kào nà gè 、píng fēng lì dì 。
péng chuán shī yú wú jiāng sān gāo táng zhī qián diào xuě tíng ，gài shàn yú rén zhī kū zhái yǐ gòng shī jìng yě ，zhào zǐ yě yuē yú fù zhī 。wǎn zhù fēng qián liǔ ，wèn chī yí dāng rì biǎn zhōu ，jìn céng lái fǒu ？yuè luò cháo shēng wú xiàn shì ，líng luò chá yān wèi jiǔ 。màn liú dé chún lú yī jiù 。kě shì gōng míng cóng lái wù ，fǔ huāng cí 、shuí jì fēng liú hòu ？jīn gǔ hèn ，yī sāo shǒu 。jiāng hán yàn yǐng méi huā shòu ，sì wú chén 、xuě fēi yún qǐ ，yè chuāng rú zhòu 。wàn lǐ qián kūn qīng jué chù ，fù yǔ yú wēng diào sǒu 。yòu qià shì 、tí shī shí hòu 。měng pāi lán gàn hū ōu lù ，dào tā nián 、wǒ yì chuí lún shǒu 。fēi guò wǒ ，gòng zūn jiǔ 。
lǐng wài jīng nián bié ，huā qián dé yì fēi 。kè lái hū měi guàn ，zhǔ ài shí piān féi 。cái zǐ lián hóng zuǐ ，jiā rén xué lǜ yī 。lí nú yì kě pà ，mò zì liàn fāng fēi 。
bú rán ，shuō bú dìng jiù huì fā shēng zhōng hún jiù zhǔ de shì 。
。
