荀子·劝学
荀子·劝学最新章节：谢公文章馀，幽事课伐岭。清诗如玄酒，胡乃淡而永。得无西堂梦，春草句弥胜。但使田野传，何须论铭鼎。
杨柳长安陌，游车锦绣香。漫倾春日酒，误入少年场。意气青云客，风流白面郎。致身愁独晚，检点鬓毛苍。
说道田荣和宋义，众人无不恨的咬牙切齿
寺居岑寂近方袍，贫舍分瓜每借刀。隶事旧闻轻叔宝，读书今却笑敖曹。珍姿浑厚韬和璞，利刃坚刚敌孟劳。桂树独生千仞表，太丘家世显名高。
就沿着峡谷岸边往前跑。
四海车书已混同，万年历数帝王功。山川草木知多少，总在风云雨露中。
润玉笼绡，檀樱倚扇。绣圈犹带脂香浅。榴心空叠舞裙红，艾枝应压愁鬟乱。午梦千山，窗阴一箭。香瘢新褪红丝腕。隔江人在雨声中，晚风菰叶生秋怨。
汉恩天外洽，周颂日边称。文独司空羡，书兼太尉能。出关逢北雁，度岭逐南鹏。使者翰林客，馀春归灞陵。
院子里望眼欲穿地少年们见小葱亲自出来了，手上还捏着几张答卷，立即轰然而动，虽未喊叫，却都满脸热切地盯着她，希望她等会宣布的是自家那张答卷。
。
荀子·劝学解读：xiè gōng wén zhāng yú ，yōu shì kè fá lǐng 。qīng shī rú xuán jiǔ ，hú nǎi dàn ér yǒng 。dé wú xī táng mèng ，chūn cǎo jù mí shèng 。dàn shǐ tián yě chuán ，hé xū lùn míng dǐng 。
yáng liǔ zhǎng ān mò ，yóu chē jǐn xiù xiāng 。màn qīng chūn rì jiǔ ，wù rù shǎo nián chǎng 。yì qì qīng yún kè ，fēng liú bái miàn láng 。zhì shēn chóu dú wǎn ，jiǎn diǎn bìn máo cāng 。
shuō dào tián róng hé sòng yì ，zhòng rén wú bú hèn de yǎo yá qiē chǐ
sì jū cén jì jìn fāng páo ，pín shě fèn guā měi jiè dāo 。lì shì jiù wén qīng shū bǎo ，dú shū jīn què xiào áo cáo 。zhēn zī hún hòu tāo hé pú ，lì rèn jiān gāng dí mèng láo 。guì shù dú shēng qiān rèn biǎo ，tài qiū jiā shì xiǎn míng gāo 。
jiù yán zhe xiá gǔ àn biān wǎng qián pǎo 。
sì hǎi chē shū yǐ hún tóng ，wàn nián lì shù dì wáng gōng 。shān chuān cǎo mù zhī duō shǎo ，zǒng zài fēng yún yǔ lù zhōng 。
rùn yù lóng xiāo ，tán yīng yǐ shàn 。xiù quān yóu dài zhī xiāng qiǎn 。liú xīn kōng dié wǔ qún hóng ，ài zhī yīng yā chóu huán luàn 。wǔ mèng qiān shān ，chuāng yīn yī jiàn 。xiāng bān xīn tuì hóng sī wàn 。gé jiāng rén zài yǔ shēng zhōng ，wǎn fēng gū yè shēng qiū yuàn 。
hàn ēn tiān wài qià ，zhōu sòng rì biān chēng 。wén dú sī kōng xiàn ，shū jiān tài wèi néng 。chū guān féng běi yàn ，dù lǐng zhú nán péng 。shǐ zhě hàn lín kè ，yú chūn guī bà líng 。
yuàn zǐ lǐ wàng yǎn yù chuān dì shǎo nián men jiàn xiǎo cōng qīn zì chū lái le ，shǒu shàng hái niē zhe jǐ zhāng dá juàn ，lì jí hōng rán ér dòng ，suī wèi hǎn jiào ，què dōu mǎn liǎn rè qiē dì dīng zhe tā ，xī wàng tā děng huì xuān bù de shì zì jiā nà zhāng dá juàn 。
。
