东京赋
东京赋最新章节：龙衮煌煌咫尺天，侍仪双引簉班联。虞廷共仰明君圣，汉室频夸大守贤。内宴恩承瑶席醴，宫袍香染玉炉烟。莺花淮海春三月，五马东风候早还。
与人斗，我们从未输过。
人人入蜀谒文翁，妍丑终须露镜中。诗景荒凉难道合，客情疏密分当同。城南歌吹琴台月，江上旌旗锦水风。下客低头来又去，暗堆冰炭在深衷。
余亦能高咏，斯人不可闻。
你说葫芦没死，那葫芦肯定没死，你说话可是灵得很
故人柳子厚之谪永州，得胜地，结茅树蔬，为沼沚，为台榭，目曰愚溪。柳子没三年，有僧游零陵，告余曰：“愚溪无复曩时矣！”一闻僧言，悲不能自胜，遂以所闻为七言以寄恨。溪水悠悠春自来，草堂无主燕飞回。隔帘唯见中庭草，一树山榴依旧开。草圣数行留坏壁，木奴千树属邻家。唯见里门通德榜，残阳寂寞出樵车。柳门竹巷依依在，野草青苔日日多。纵有邻人解吹笛，山阳旧侣更谁过？
咱们回去跟我娘说一声，让孙铁送咱们出去。
。
东京赋解读：lóng gǔn huáng huáng zhǐ chǐ tiān ，shì yí shuāng yǐn zào bān lián 。yú tíng gòng yǎng míng jun1 shèng ，hàn shì pín kuā dà shǒu xián 。nèi yàn ēn chéng yáo xí lǐ ，gōng páo xiāng rǎn yù lú yān 。yīng huā huái hǎi chūn sān yuè ，wǔ mǎ dōng fēng hòu zǎo hái 。
yǔ rén dòu ，wǒ men cóng wèi shū guò 。
rén rén rù shǔ yè wén wēng ，yán chǒu zhōng xū lù jìng zhōng 。shī jǐng huāng liáng nán dào hé ，kè qíng shū mì fèn dāng tóng 。chéng nán gē chuī qín tái yuè ，jiāng shàng jīng qí jǐn shuǐ fēng 。xià kè dī tóu lái yòu qù ，àn duī bīng tàn zài shēn zhōng 。
yú yì néng gāo yǒng ，sī rén bú kě wén 。
nǐ shuō hú lú méi sǐ ，nà hú lú kěn dìng méi sǐ ，nǐ shuō huà kě shì líng dé hěn
gù rén liǔ zǐ hòu zhī zhé yǒng zhōu ，dé shèng dì ，jié máo shù shū ，wéi zhǎo zhǐ ，wéi tái xiè ，mù yuē yú xī 。liǔ zǐ méi sān nián ，yǒu sēng yóu líng líng ，gào yú yuē ：“yú xī wú fù nǎng shí yǐ ！”yī wén sēng yán ，bēi bú néng zì shèng ，suí yǐ suǒ wén wéi qī yán yǐ jì hèn 。xī shuǐ yōu yōu chūn zì lái ，cǎo táng wú zhǔ yàn fēi huí 。gé lián wéi jiàn zhōng tíng cǎo ，yī shù shān liú yī jiù kāi 。cǎo shèng shù háng liú huài bì ，mù nú qiān shù shǔ lín jiā 。wéi jiàn lǐ mén tōng dé bǎng ，cán yáng jì mò chū qiáo chē 。liǔ mén zhú xiàng yī yī zài ，yě cǎo qīng tái rì rì duō 。zòng yǒu lín rén jiě chuī dí ，shān yáng jiù lǚ gèng shuí guò ？
zán men huí qù gēn wǒ niáng shuō yī shēng ，ràng sūn tiě sòng zán men chū qù 。
。
