锦瑟
锦瑟最新章节：天坛绝顶山，彷佛翠微间。迹久苔纹碎，云根古木间。丹成人已去，鹤驾未曾还。犹有箫吹响，时时下旧山。
只言双鬓未蹉跎，独奈牛羊送日何。禅客不归车马去，晚檐山色为谁多。溪上禅关水木间，水南山色与僧闲。春风尽日无来客，幽磬一声高鸟还。
神鹊神鹊好言语，行人早回多利赂。我今庭中栽好树，与汝作巢当报汝。
遗民爱精舍，乘犊入青山。来署高阳里，不遇白衣还。礼贤方化俗，闻风自款关。况子逸群士，栖息蓬蒿间。
明年诗社合更年，八十九回秋月圆。红烛犹能映缃卷，乌纱曾不愧青天。三更海鹤通仙梦，八曲鲈鱼上锦筵。独拜尊前知有日，客星今列五湖偏。
尹旭心中好笑，原来这个时代没有这个说法，解释道：比如我们烧水煮饭，水会从冰凉慢慢变温，逐渐变热，我们不断的加柴火，水会越来越烫，知道变成滚水，这水滚沸的那一刻便是临界点。
。
锦瑟解读：tiān tán jué dǐng shān ，páng fó cuì wēi jiān 。jì jiǔ tái wén suì ，yún gēn gǔ mù jiān 。dān chéng rén yǐ qù ，hè jià wèi céng hái 。yóu yǒu xiāo chuī xiǎng ，shí shí xià jiù shān 。
zhī yán shuāng bìn wèi cuō tuó ，dú nài niú yáng sòng rì hé 。chán kè bú guī chē mǎ qù ，wǎn yán shān sè wéi shuí duō 。xī shàng chán guān shuǐ mù jiān ，shuǐ nán shān sè yǔ sēng xián 。chūn fēng jìn rì wú lái kè ，yōu qìng yī shēng gāo niǎo hái 。
shén què shén què hǎo yán yǔ ，háng rén zǎo huí duō lì lù 。wǒ jīn tíng zhōng zāi hǎo shù ，yǔ rǔ zuò cháo dāng bào rǔ 。
yí mín ài jīng shě ，chéng dú rù qīng shān 。lái shǔ gāo yáng lǐ ，bú yù bái yī hái 。lǐ xián fāng huà sú ，wén fēng zì kuǎn guān 。kuàng zǐ yì qún shì ，qī xī péng hāo jiān 。
míng nián shī shè hé gèng nián ，bā shí jiǔ huí qiū yuè yuán 。hóng zhú yóu néng yìng xiāng juàn ，wū shā céng bú kuì qīng tiān 。sān gèng hǎi hè tōng xiān mèng ，bā qǔ lú yú shàng jǐn yàn 。dú bài zūn qián zhī yǒu rì ，kè xīng jīn liè wǔ hú piān 。
yǐn xù xīn zhōng hǎo xiào ，yuán lái zhè gè shí dài méi yǒu zhè gè shuō fǎ ，jiě shì dào ：bǐ rú wǒ men shāo shuǐ zhǔ fàn ，shuǐ huì cóng bīng liáng màn màn biàn wēn ，zhú jiàn biàn rè ，wǒ men bú duàn de jiā chái huǒ ，shuǐ huì yuè lái yuè tàng ，zhī dào biàn chéng gǔn shuǐ ，zhè shuǐ gǔn fèi de nà yī kè biàn shì lín jiè diǎn 。
。
