长门赋·并序
长门赋·并序最新章节：侄儿指点极是。
春林风袅千梢叶，柳花乱洒江城雪。梦中栩蝶忽惊流，枝上啼鹃正凄绝。传来霜檄墨方淋，閒向风檐心半折。榻前鼾睡不容留，非底妖氛期扑灭。闾阎力尽秪声吞，官帑钱空惟肘掣。兴索慵飞大白觥，泪垂冷渍深红缬。抛遗丝谷慱金铢，转掷泥沙如木屑。途沿沟壑委千骸，籍上流亡供一瞥。三空屡叹复何之，百孔未填向谁说。叫罢须逢当轴怜，广平不得心如铁。
还有就是，这个令狐冲从哪里冒出来的，就算是男二号，也不用花费这么多笔墨。
乡下人没权没势，当然不可能太坏，不然人也不容他。
古来圣贤皆寂寞，惟有饮者留其名。(古来 一作：自古；惟 通：唯)
青天肯为蟹飞霜，蟹亦贪诗老更狂。枫叶已随诗共冷，菊花能为酒先忙。平生尔雅谁能熟，此去玄经孰敢荒。前去吴淞半江水，渔翁不敢叫沧浪。
落日蒹葭水一方，泳思不复叹无梁。五芝六草犹堪拾，九路三阶早已荒。老我自骄麋鹿性，多君能问芰荷裳。相逢且挹浮丘袖，潦倒同倾沆瀣浆。
。
长门赋·并序解读：zhí ér zhǐ diǎn jí shì 。
chūn lín fēng niǎo qiān shāo yè ，liǔ huā luàn sǎ jiāng chéng xuě 。mèng zhōng xǔ dié hū jīng liú ，zhī shàng tí juān zhèng qī jué 。chuán lái shuāng xí mò fāng lín ，jiān xiàng fēng yán xīn bàn shé 。tà qián hān shuì bú róng liú ，fēi dǐ yāo fēn qī pū miè 。lǘ yán lì jìn zhī shēng tūn ，guān tǎng qián kōng wéi zhǒu chè 。xìng suǒ yōng fēi dà bái gōng ，lèi chuí lěng zì shēn hóng xié 。pāo yí sī gǔ tuán jīn zhū ，zhuǎn zhì ní shā rú mù xiè 。tú yán gōu hè wěi qiān hái ，jí shàng liú wáng gòng yī piē 。sān kōng lǚ tàn fù hé zhī ，bǎi kǒng wèi tián xiàng shuí shuō 。jiào bà xū féng dāng zhóu lián ，guǎng píng bú dé xīn rú tiě 。
hái yǒu jiù shì ，zhè gè lìng hú chōng cóng nǎ lǐ mào chū lái de ，jiù suàn shì nán èr hào ，yě bú yòng huā fèi zhè me duō bǐ mò 。
xiāng xià rén méi quán méi shì ，dāng rán bú kě néng tài huài ，bú rán rén yě bú róng tā 。
gǔ lái shèng xián jiē jì mò ，wéi yǒu yǐn zhě liú qí míng 。(gǔ lái yī zuò ：zì gǔ ；wéi tōng ：wéi )
qīng tiān kěn wéi xiè fēi shuāng ，xiè yì tān shī lǎo gèng kuáng 。fēng yè yǐ suí shī gòng lěng ，jú huā néng wéi jiǔ xiān máng 。píng shēng ěr yǎ shuí néng shú ，cǐ qù xuán jīng shú gǎn huāng 。qián qù wú sōng bàn jiāng shuǐ ，yú wēng bú gǎn jiào cāng làng 。
luò rì jiān jiā shuǐ yī fāng ，yǒng sī bú fù tàn wú liáng 。wǔ zhī liù cǎo yóu kān shí ，jiǔ lù sān jiē zǎo yǐ huāng 。lǎo wǒ zì jiāo mí lù xìng ，duō jun1 néng wèn jì hé shang 。xiàng féng qiě yì fú qiū xiù ，liáo dǎo tóng qīng hàng xiè jiāng 。
。
