过阴山和人韵 其三
过阴山和人韵 其三最新章节：试看腊向天涯尽，独有边愁恋二毛。列塞云连青海色，双弧春隐赤鱼韬。晨炊烟断家谋拙，旅病魂惊国事劳。西望蓟门通御气，孤臣不惜敝征袍。
战争，让他在自己面前没有温情，变得冷酷。
这些人都是北边的，跟清南村不一个方向，在码头看完热闹后，就三三两两地议论着各自回家了，也有那意犹未尽的，撵上大队继续瞧热闹。
三尺刳桐表里浑，个中特地好乾坤。禅流不用窥门户，却怕针锋著面门。
半月登山日西向，仰看黄河在天上。立马函关阵云起，俯看黄河落地底。火敦脑儿蟠一龙，万里来壮秦关雄。直下龙门勃然怒，中州土性失坚固。下流更被淮河攻，复生神禹难为功。书生慷慨思复古，河北当冲弃数府。载之高地何用堤，顺轨应同关以西。君不见转般仓置漕亦办，治河治淮两无患。
所以，玉帝不去和如来相争。
王业分明记昔年，乾坤日月尚双悬。虹霓初亘牵牛际，雨露遥承附凤偏。握节可曾干斗象，持签时亦傍炉烟。繇来国脉难调久，自省原惭士雅鞭！
。
过阴山和人韵 其三解读：shì kàn là xiàng tiān yá jìn ，dú yǒu biān chóu liàn èr máo 。liè sāi yún lián qīng hǎi sè ，shuāng hú chūn yǐn chì yú tāo 。chén chuī yān duàn jiā móu zhuō ，lǚ bìng hún jīng guó shì láo 。xī wàng jì mén tōng yù qì ，gū chén bú xī bì zhēng páo 。
zhàn zhēng ，ràng tā zài zì jǐ miàn qián méi yǒu wēn qíng ，biàn dé lěng kù 。
zhè xiē rén dōu shì běi biān de ，gēn qīng nán cūn bú yī gè fāng xiàng ，zài mǎ tóu kàn wán rè nào hòu ，jiù sān sān liǎng liǎng dì yì lùn zhe gè zì huí jiā le ，yě yǒu nà yì yóu wèi jìn de ，niǎn shàng dà duì jì xù qiáo rè nào 。
sān chǐ kū tóng biǎo lǐ hún ，gè zhōng tè dì hǎo qián kūn 。chán liú bú yòng kuī mén hù ，què pà zhēn fēng zhe miàn mén 。
bàn yuè dēng shān rì xī xiàng ，yǎng kàn huáng hé zài tiān shàng 。lì mǎ hán guān zhèn yún qǐ ，fǔ kàn huáng hé luò dì dǐ 。huǒ dūn nǎo ér pán yī lóng ，wàn lǐ lái zhuàng qín guān xióng 。zhí xià lóng mén bó rán nù ，zhōng zhōu tǔ xìng shī jiān gù 。xià liú gèng bèi huái hé gōng ，fù shēng shén yǔ nán wéi gōng 。shū shēng kāng kǎi sī fù gǔ ，hé běi dāng chōng qì shù fǔ 。zǎi zhī gāo dì hé yòng dī ，shùn guǐ yīng tóng guān yǐ xī 。jun1 bú jiàn zhuǎn bān cāng zhì cáo yì bàn ，zhì hé zhì huái liǎng wú huàn 。
suǒ yǐ ，yù dì bú qù hé rú lái xiàng zhēng 。
wáng yè fèn míng jì xī nián ，qián kūn rì yuè shàng shuāng xuán 。hóng ní chū gèn qiān niú jì ，yǔ lù yáo chéng fù fèng piān 。wò jiē kě céng gàn dòu xiàng ，chí qiān shí yì bàng lú yān 。yáo lái guó mò nán diào jiǔ ，zì shěng yuán cán shì yǎ biān ！
。
