淮南子·说林训
淮南子·说林训最新章节：此时，他身后传来了那个再熟悉不过的声音：长帆，上高台吧。
板栗带着泥鳅到东厢房才坐定，跟着老鳖、玄龟、麻虾、黄鳝等人都来了，大说大笑，吵嚷声几乎不曾掀翻了屋顶。
太常峰南正雪飞，严公湖上梅初发。遥天片日下沧波，断鸿声里人将别。借问君家若个山，白云携得杖头还。碧罗旧业连青浦，高卧心閒梦亦閒。看君意气非常调，未肯逢时发西笑。萍梗长留沧海踪，诗书不作青云料。客里相逢情最亲，离居自愧家常贫。旧游冠盖今谁在，白首襟怀有几人。念君此行何草草，岐路吞声不能道。遥传掬泪到麟峰，伤心为吊方山皓。
寒威逼重帏，皓彩堕庭戺。不谓晦日愁，乃有丰年喜。更长要深杯，客缓愧停己。后来固自佳，不至犹可纪。传香共分题，索笑惊落纸。摩挲玉梅瓶，冻合西湖水。
林聪和黎水不住在身后催促：快。
两人对酌山花开，一杯一杯复一杯。
百年志乘未成书，尽日搜罗校鲁鱼。往事传闻多失实，陈编窥窃半拘墟。欲将此笔分褒贬，莫把他人任毁誉。来岁春和花盛发，不知纂辑果何如。
。
淮南子·说林训解读：cǐ shí ，tā shēn hòu chuán lái le nà gè zài shú xī bú guò de shēng yīn ：zhǎng fān ，shàng gāo tái ba 。
bǎn lì dài zhe ní qiū dào dōng xiāng fáng cái zuò dìng ，gēn zhe lǎo biē 、xuán guī 、má xiā 、huáng shàn děng rén dōu lái le ，dà shuō dà xiào ，chǎo rǎng shēng jǐ hū bú céng xiān fān le wū dǐng 。
tài cháng fēng nán zhèng xuě fēi ，yán gōng hú shàng méi chū fā 。yáo tiān piàn rì xià cāng bō ，duàn hóng shēng lǐ rén jiāng bié 。jiè wèn jun1 jiā ruò gè shān ，bái yún xié dé zhàng tóu hái 。bì luó jiù yè lián qīng pǔ ，gāo wò xīn jiān mèng yì jiān 。kàn jun1 yì qì fēi cháng diào ，wèi kěn féng shí fā xī xiào 。píng gěng zhǎng liú cāng hǎi zōng ，shī shū bú zuò qīng yún liào 。kè lǐ xiàng féng qíng zuì qīn ，lí jū zì kuì jiā cháng pín 。jiù yóu guàn gài jīn shuí zài ，bái shǒu jīn huái yǒu jǐ rén 。niàn jun1 cǐ háng hé cǎo cǎo ，qí lù tūn shēng bú néng dào 。yáo chuán jū lèi dào lín fēng ，shāng xīn wéi diào fāng shān hào 。
hán wēi bī zhòng wéi ，hào cǎi duò tíng yí 。bú wèi huì rì chóu ，nǎi yǒu fēng nián xǐ 。gèng zhǎng yào shēn bēi ，kè huǎn kuì tíng jǐ 。hòu lái gù zì jiā ，bú zhì yóu kě jì 。chuán xiāng gòng fèn tí ，suǒ xiào jīng luò zhǐ 。mó suō yù méi píng ，dòng hé xī hú shuǐ 。
lín cōng hé lí shuǐ bú zhù zài shēn hòu cuī cù ：kuài 。
liǎng rén duì zhuó shān huā kāi ，yī bēi yī bēi fù yī bēi 。
bǎi nián zhì chéng wèi chéng shū ，jìn rì sōu luó xiào lǔ yú 。wǎng shì chuán wén duō shī shí ，chén biān kuī qiè bàn jū xū 。yù jiāng cǐ bǐ fèn bāo biǎn ，mò bǎ tā rén rèn huǐ yù 。lái suì chūn hé huā shèng fā ，bú zhī zuǎn jí guǒ hé rú 。
。
